پریوایمپلنت لیزر دکتر فرحناز فرخی نیا
پارگی زبان یا tongue laceration ، به بریدگی یا پارگی عمیق سطح زبان گفته می شود. این نوع آسیب می تواند باعث درد و خونریزی قابل توجهی شود.
پارگی زبان زمانی رخ می دهد که فرد به طور تصادفی زبان خود را گاز بگیرد که ممکن است در هنگام غذا خوردن، ورزش، خواب، در هنگام تشنج، در حالی که تحت بیحسی دندان قرار دارد، در نتیجه آسیب دیدگی، مانند سقوط یا برخورد وسیله نقلیه و حتی خودآزاری رخ دهد.
در این مقاله، ما در مورد علائم و نحوه ی درمان پارگی زبان صحبت می کنیم. ما همچنین نکات مربوط به کمک های اولیه و مراقبت های بعدی، عوارض احتمالی و روش های جلوگیری از صدمات دهانی را بیان می کنیم.
علائم
پارگی زبان می تواند باعث درد، خونریزی و تورم قابل توجهی شود. این بریدگی ها معمولاً در نوک یا قسمت میانی و کناری زبان ایجاد می شوند. از آنجائیکه فرد از زبان خود برای صحبت کردن، نوشیدن و بلعیدن غذا استفاده می کند، این علائم می توانند در این اعمال اختلال زیادی ایجاد کنند.
بریدگی در ناحیه ی پشتی زبان چندان شایع نیست، زیرا دسترسی به این ناحیه دشوارتر است. با این وجود ، آسیب های این ناحیه از زبان به دلیل وجود عصب اصلی می توانند جدی تر باشند.
بدون درمان، پارگی زبان ممکن است عفونی شود. علائم عفونت شامل تب، تورم یا درد ضربان دار، ترشحات شفاف یا سفید رنگ می باشد.
کمک های اولیه
اگر زبان فردی دچار بریدگی یا پارگی شود، باید در اسرع وقت درمان کمک های اولیه را برای او انجام داد. مراحل به شرح زیر است:
- شستن دست ها به طور کامل با آب گرم و صابون
- شستشوی دهان با آب تمیز با کمک دست ها برای خارج کردن هرگونه باقیمانده ای از بافت یا مواد غذایی یا جسم خارجی از محل بریدگی
- استفاده از پد گاز یا پارچه ی تمیز بر روی پارگی
- اعمال فشار محکم و ثابت برای جلوگیری از خونریزی و نگه داشتن سر به جلو برای جلوگیری از بلعیدن خون
هنگامی که خونریزی متوقف شد، افراد می توانند تورم و درد را با مکیدن یک قطعه یخ یا بسته بندی یخ در یک پارچه تمیز و استفاده از آن بر روی زبان کاهش دهند.
طی چند روز آینده، مهم است که پارگی از نظر علائم عفونت، مانند چرک ، تب یا تورم کنترل شود.
چه موقع به دنبال کمک پزشکی باشید
اگر فرد دچار پارگی زبان شدیدی شود، باید سریعاً به نزدیکترین بخش اورژانس مراجعه کند. علائم پارگی شدید زبان عبارتند از:
- خونریزی قابل توجهی که پس از اعمال فشار متوقف نمی شود
- خونریزی که پس از قطع، مجددا آغاز شود.
- زخم بزرگ باز
- زخمی که زبان را کاملاً سوراخ کرده یا بخشی از آن را قطع کرده باشد
- مشکل در بلع، تنفس و یا باز و بسته کردن دهان
- درد شدیدی که بهبود نمی یابد یا با داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) کاهش نمی یابد.
اگر زخم در اثر سوراخ شدن زبان توسط یک جسم خارجی ایجاد شد، فرد باید به پزشک مراجعه کند. اگر جسم آلوده باشد، ممکن است زخم عفونی شود.
بسیار مهم است که افراد در اسرع وقت برای پارگی های شدید تحت درمان قرار گیرند، به ویژه اگر زبان به طور جزئی یا کامل قطع شده باشد.
در یک مطالعه موردی در سال ۲۰۱۵ ، پزشکان یک زبان نیمه قطع شده را با بخیه مجدداً وصل کردند. با این حال، نویسندگان خاطرنشان می کنند که افراد باید در عرض ۸ ساعت از آسیب دیدگی به دنبال درمان باشند، زیرا تأخیر ۲۴ ساعته یا بیشتر ممکن است منجر به نتایج منفی شود.
درمان
پزشک برای فردی که با پارگی زبان وارد بیمارستان یا کلینیک شود، کمک های اولیه را انجام می دهد. زخم را تمیز می کند، اشیاء خارجی، آلودگی یا باقیمانده ی جسم خارجی یا بافت زبان را خارج کرده و سعی می کند که خونریزی را متوقف کند.
پزشک برای تعیین بهترین دوره درمان، آسیب را بصورت بصری معاینه می کند. آنها همچنین ممکن است به دنبال علائم عفونت یا آسیب عصبی باشند.
بسته به شدت پارگی، پزشک ممکن است از بخیه برای بستن آن استفاده کند. بی حسی موضعی می تواند ناحیه را بی حس کند تا فرد درد چندانی را تجربه نکند. پزشک ممکن است آنتی بیوتیک برای درمان یا جلوگیری از عفونت تجویز کند.
اگرچه بخیه روش استاندارد توصیه شده برای پارگی زبان با طول بیش از ۲ سانتی متر (سانتی متر) (۰٫۷۹ اینچ) است، اما در بعضی موارد، پزشکان از روش های دیگری استفاده کرده اند.
در یک مطالعه موردی در سال ۲۰۱۳ ، پزشکان زبان پسر ۷ ساله ای را دچار پارگی بزرگی شده بود را با استفاده از چسب بافتی ترمیم کردند زیرا والدین پسر با درمان با بخیه موافقت نمی کردند. براساس این گزارش، چسب نتایج قابل قبولی را ارائه داد.
مراقبت های بعدی
مدت زمان بهبودی پارگی بسته به شدت آسیب به زبان، متفاوت است. پارگی جزئی می تواند به سرعت بهبود یابد، در حالی که بهبود جراحات شدید ممکن است چند هفته طول بکشد.
اگر دکتر پارگی را با بخیه های قابل جذب ببندد، ممکن است ۴-۸ هفته طول بکشد تا بخیه ها توسط بدن جذب شوند. یک متخصص بهداشت و درمان باید بعد از بسته شدن زخم، بخیه های غیر قابل جذب را خارج کند.
با پیروی از توصیه های پزشک برای مراقبت های بعدی، فرد می تواند به روند بهبودی کمک کند. دکتر ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
- تا حد ممکن زبان را ساکن نگه دارید
- شستشوی دهان با محلول سالین( آب نمک) بعد از هر وعده غذایی
- استفاده از کمپرس سرد چندین بار در روز بر روی محل آسیب دیده
- مصرف مسکن های OTC ، مانند ایبوپروفن یا استامینوفن
- خوردن غذاهای نرم و قابل بلع آسان، مانند ماست، تخم مرغ و سبزیجات پخته شده
- عدم مصرف غذاهای اسیدی، ادویه دار و شور
- اجتناب از محصولات دخانی و الکل
عوارض
بسیاری از بریدگی های زبان بدون عارضه بهبود می یابند. با این حال، مانند هر زخم باز دیگر، پارگی زبان خطر عفونت را به همراه دارد.
تمیز نگه داشتن زخم می تواند این خطر را کاهش دهد، اما اگر شخصی متوجه تورم، چرک یا تب شد، باید با پزشک صحبت کند.
پارگی زبان همچنین می تواند منجر به ایجاد زخم یا تورم شود. ممکن است التهاب در نزدیکی بخیه ها اتفاق بیافتد، به خصوص اگر پزشک از بخیه های غیر قابل جذب استفاده کرده باشد. این علائم ممکن است با گذشت زمان بهبود یابند.
بریدگی های عمیق که به اعصاب آسیب می رسانند، ممکن است عملکرد زبان را مختل کرده و صحبت یا بلع را دشوارتر کنند.
جلوگیری از صدمات دهانی
افراد با استفاده از موارد زیر می توانند از آسیب های دهانی جلوگیری کنند:
- هنگام ورزشهای تماسی از کلاه ایمنی، ماسک صورت و محافظ دهان استفاده کنید.
- غذای خود را به آرامی بجوید، مراقب باشید که زبان خود را گاز نگیرید.
- در هنگام جویدن غذا از صحبت یا انجام چند کار همزمان پرهیز کنید.
- كاهش خطر صدمات ناشی از برخورد اتومبیل با بستن كمربند ایمنی و استفاده از صندلی های اتومبیل متناسب با سن کودک امکان پذیر است.
افراد مبتلا به صرع و سایر اختلالات تشنج می توانند با پوشیدن محافظ دهان در هنگام خواب، مصرف داروهای تجویز شده و پیگیری مراحل مراقبت از تشنج، که تیم مراقبت های بهداشتی آنها توصیه شده است، از آسیب به زبان خود جلوگیری کنند.
خلاصه
پارگی زبان زمانی اتفاق می افتد که فرد زبان خود را زخم کند. این آسیب ممکن است هنگام غذا خوردن، تشنج یا در اثر زمین خوردن یا تصادف رخ دهد. افراد اغلب می توانند پارگی جزئی زبان را در خانه درمان کنند، اما پارگی بیش از ۲ سانتی متر ممکن است نیاز به کمک پزشکی و بخیه داشته باشد.
مهم است که افراد در حین بهبودی پارگی زبان را از نزدیک کنترل کنند. مراقبت های بعدی برای آسیب های زبان شامل خوردن غذای نرم، پرهیز از استعمال دخانیات و شستشوی دهان بعد از غذا است.
فرد در صورت مشاهده علائم عفونت مانند تورم، قرمزی، گرما یا چرک باید به پزشک مراجعه کند.
منبع:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/tongue-laceration#outlook