Breaking News

عفونت دهانی “قارچ سیاه” با درمان COVID-19 مرتبط است

22 سپتامبر 2021- بر اساس گزارش موردی از ایالت تنسی که در 19 سپتامبر در مجله جراحی دهان و فک و صورت منتشر شد، جراحان دهان باید از عفونت قارچی نادر اما جدی دهان که ممکن است پس از درمان COVID-19 رخ دهد، آگاه باشند.

برای درمان rhinocerebral mucormycosis یا قارچ سیاه ، در یک مرد 75 ساله که در این گزارش شرح داده شد، چندین عمل از جمله کشیدن چندین دندان، برداشتن استخوان زیگوماتیک و فک بالا و تخلیه ی چشم انجام شد.

نویسندگان به سرپرستی دکتر Andrew Deek ، رزیدنت بخش جراحی دهان و فک و صورت در مرکز پزشکی دانشگاه تنسی در ناکسویل، نوشتند: جراحان فک و صورت (OMSs) باید از این بیماری نادر آگاه باشند، به ویژه اینکه بیماران COVID-19 که از این بیماری جان سالم به در می برند بیشتر احتمال دارد که عوارض این بیماری و عوارض درمان آن را تجربه کنند.

غیر معمول اما جدی

قارچ Mucor، بومی خاورمیانه و هند است که معمولاً در میوه و خاک یافت می شود. اسپورهای آن می توانند از طریق استنشاق وارد بدن شوند و منجر به ایجاد موکومیکوزیس گردد. اکثر مواجهه ها با این قارچ منجر به عفونت نمی شوند، اما بیماران دارای نقص ایمنی، مانند افرادی با دیابت کنترل نشده، در معرض خطر بیشتری هستند.

از بهار سال 2021، هند افزایش قابل توجهی در موکورمیکوزیس سر و گردن را گزارش کرده است. بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده، که اخیراً برای COVID-19 تحت درمان قرار گرفته اند، اغلب به این عفونت قارچی مبتلا می شوند.

داروی دگزامتازون که معمولاً برای درمان COVD-19 استفاده می شود، همچنین باعث مستعد شدن بیشتر بیماران به عفونت های ثانویه می گردد. به گفته ی نویسندگان، با ادامه ی همه گیری ویروس جدید کرونا در سراسر جهان، جراحان دهان و فک و صورت باید از علایم موکورمیکوزیس آگاهی داشته باشند تا درمان این عفونت به تاخیر نیافتد.

بیمار با چندین بیماری زمینه ای

در ژانویه 2021 ، مردی 75 ساله با سابقه پزشکی قبلی در مورد دیابت نوع 2 کنترل نشده، بیماری عروق کرونر با سابقه سکته قلبی و فیبریلاسیون دهلیزی با تغییر وضعیت روانی به بیمارستانی در شرق تنسی مراجعه کرد. نویسندگان نوشتند: هنگام پذیرش بیمار مشخص شد که او دچار فیبریلاسیون دهلیزی با واکنش سریع بطنی و کتواسیدوز دیابتی است.

وی برای بستری به بخش مراقبت های ویژه در یک بیمارستان دیگر منتقل شد. او ناراحتی خفیفی در ملتحمه ی چشم چپ خود داشت. در ابتدا، آزمایش سریع واکنش زنجیره ای پلیمراز COVID-19 (PCR)  از وی گرفته شد، که جواب آن منفی بود، اما اشعه ایکس قفسه سینه، پنومونی دو طرفه را نشان داد.

وی در بیمارستان بستری شد و تحت آزمایش کووید -19 حلق قرار گرفت که نتیجه آن مثبت بود. بیمار شروع به دریافت دگزامتازون کرد و یک واحد پلاسمای افراد بهبود یافته به او داده شد. آنها نوشتند که پس از شش روز درمان، بیمار مرخص شد زیرا علائم تنفسی او برطرف شده و نیازی به درمان با اکسیژن نداشت و تعداد گلبول های سفید خون او دیگر افزایش نیافته بود.

پنج روز بعد، این مرد با تورم صورت وخیم تر، تب سابجکتیو و کاهش بینایی در چشم چپ به بیمارستان بازگشت، در حالیکه وضعیت التهاب ملتحمه او بدتر شده بود.

به دلیل نگرانی از وجود آبسه در سمت چپ صورت، وی به بخش جراحی فک و صورت منتقل شد. مرد تحت اسکن توموگرافی کامپیوتری فک و صورت (CT) قرار گرفت که نشان می داد آمفیزم شدید بافت نرم در سراسر گونه ی چپ او از قسمت تحتانی فک بالا سمت چپ به مراتب بالاتر از سطح اربیت چپ، بخش قدامی قاعده بینی و در پشت عضله ی جونده ی چپ او قرار دارد.

همچنین چشم چپ وی برآمده بود که به نظر می رسد به سلولیت پره­سپتال، تجمع مایع یا التهاب ملتحمه مرتبط است و باعث بیرون زدگی در اربیت چپ و همچنین استئومیلیت فک بالا شده است.

نتایج آزمایشگاهی وی نشان داد که تعداد گلبول های قرمز و سفید خون او بالا رفته است و معاینه فیزیکی نشان داد که مردمک چشم چپ وی غیرفعال است همراه با سلولیت سمت چپ صورت با کرپیتاسیون. بیمار جهت برش، تخلیه، و دبریدمان سمت چپ صورت و کشیدن سه دندان به اتاق عمل فرستاده شد.

در طی این عمل، پزشکان دریافتند که استخوان فک بالا و زیگوماتیک او نکروتیک به نظر می رسد. این نواحی برداشته شد و برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی ارسال گردید، سپس بیمار تحت درمان با سفتریاکسون، ونکومایسین و مترونیدازول قرار گرفت.

پس از انجام این عمل، وی به بخش دیگری برای مدیریت پزشکی اعزام شد و برای مشاوره با متخصص بیماریهای عفونی و چشم برای او قرار ملاقاتهایی تنظیم شد. علاوه بر این، نتایج حاصل از نمونه های گرفته شده در طول جراحی برای Enterococcus faecalis ، اشرشیاکلی کولی مقاوم به چند دارو، و Prevotella  مثبت بود و بهمین دلیل برای بیمار آنتی بیوتیک تجویز شد.

دو روز بعد، جراحان دهان و فک و صورت او را به اتاق عمل بردند تا بخشهای بیشتری از بافتهای نکروتیک را بردارند و آبسه های جدید را در فضای تمپورال قدامی چپ و فضای masseteric، قرار داشتند، تخلیه کنند. در طی این جراحی، آنها نکروز قابل توجهی را در بافت نرم masseter و buccinator ، کشف کردند.

بررسی پاتولوژیک استخوان نشان داد که بیمار مبتلا به نکروز فک بالا و زیگوم چپ ناشی از قارچ ها و باکتری ها شده است که مشکوک به درگیری با موکور بود. نویسندگان نوشتند که وی با آمفوتریسین B درمان شد که برای عفونت های قارچی تهدید کننده ی زندگی بکار می رود.

در این مرحله، تعداد گلبولهای سفید خون وی افزایش نیافت و CT تایید کرد که   preseptal cellulitis و  postseptal cellulitis برطرف شده است. کشتهای قارچی سرانجام حضور موکور را تایید کردند.

هفته بعد، مرد تحت چندین روش شستشو و دبریدمان قرار گرفت. نکروز گسترش یافته از دیواره اربیتال جانبی او تا zygoma ، فک بالا و کام سخت یافت شد و بافت نرم را درگیر کرده بود، از جمله buccinator ، masseter و مخاط باکال. سپس، پزشکان دریافتند که قارچ به سینوس های اتموئید و اسفنوئید مرد حمله کرده است و برای او ایزواوکونازونیوم به همراه آمفوتریسین لیپوزومی B تجویز نمودند.

با توجه به وسعت نکروز، از متخصص گوش و حلق و بینی کمک گرفته شد. نویسندگان گفتند پزشکان چشم چپ او را تخلیه کرده و قسمت میانی صورت و بخش قدامی پایه ی جمجمه او را نیز برداشتند.

راهی طولانی تا بهبودی

از آنجایی که زخم و درگیری سینوس های پیشانی، فک بالا و اسفنوئید او گسترده بود، بخشی از ران او برای بازسازی مورد استفاده قرار گرفت. از فلپ های بافتی ران او همچنین برای پوشاندن ناحیه چشم استفاده شد. نویسندگان نوشتند که بیمار درمان ضد قارچی را برای چندین ماه ادامه داد.

پس از گذراندن 109 روز در مرکز پزشکی دانشگاه تنسی، این مرد به یک مرکز پرستاری ویژه منتقل شد. نویسندگان اظهار داشتند که این بیمار دو ماه بعد کاملاً بهبود یافت و هیچ عارضه ای بعد از عمل نداشت.

با ادامه ی همه گیری کووید -19 ممکن است موارد موکورمیکوزیس افزایش یابد. بنابراین، متخصصانی که عفونت سر و گردن را درمان می کنند، از جمله جراحان دهان و فک و صورت، باید در مورد این بیماری ، علایم آن و اقدام درمانی سریع اطلاعات کافی داشته باشند.

دکتر Deek و همکارانش نوشتند: نقش جامعه دندانپزشکی، به ویژه جراحان دهان و فک و صورت(OMSs) ، در تشخیص این موارد قبل از بروز عوارض یا مرگ و میر مهم خواهد بود.

منبع:

https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=hyg&pag=dis&ItemID=329319