Breaking News

آنچه متخصصان دندانپزشکی باید در مورد آبله میمون بدانند

20 ژوئیه 2022 – از 13 می 2022، موارد آبله ی میمون از 12 کشور به سازمان بهداشت جهانی گزارش شده است. طبق نامه ای به سردبیر که در 17 ژوئیه در Oral Surgery منتشر شد، دندانپزشکان باید از علائم و نشانه های آبله میمون آگاه باشند، زیرا برخی از شایع ترین ضایعات مرتبط با ویروس ممکن است برای اولین بار در ناحیه فک و صورت ظاهر شوند.

در ماه مه، ایالات متحده شناسایی اولین مورد از آبله میمون را در این کشور گزارش کرد و از آن زمان، موارد ابتلا افزایش یافته است. نویسندگان نوشتند که بیماران مبتلا به بثورات جلدی و ماکول، پاپول، پوسچول و وزیکول باید به بخش های بیماری های عفونی ارجاع داده شوند تا از قرار گرفتن دندانپزشکان و سایر افراد جامعه در معرض این ویروس جلوگیری گردد.

نویسندگان به رهبری دکتر Samuel Macedo Costa ، متخصص جراحی دهان و فک و صورت در دانشگاه سائوپائولو در برزیل در این مقاله، نوشتند: جراحان دهان و دندانپزشکان باید از خطر سلامت عمومی مربوط به شیوع آبله میمون، حتی در کشورهای غیر بومی، آگاه باشند.

در ماه مه، سازمان بهداشت جهانی (WHO) آبله میمون را یک شیوع در نظر گرفت، زیرا در کشورهای غیر بومی مانند ایالات متحده، کانادا و اروپا گسترش یافت. بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) تا 18 جولای، 1972 مورد آبله میمون در ایالات متحده گزارش شده است.

در حال حاضر، موارد ابتلا در هر ایالت به جز ورمونت، مین، آلاسکا، می سی سی پی، مونتانا، وایومینگ و داکوتای شمالی گزارش شده است. بر اساس گزارش CDC، بیشترین تعداد ابتلا در نیویورک با 521 مورد و در کالیفرنیا با 267 مورد بوده است.

قبل از شیوع سال 2022، آبله میمون در بسیاری از کشورهای آفریقای غربی و مرکزی گزارش شده بود. به گزارش CDC، تقریباً همه موارد در افراد خارج از آفریقا با سفرهای بین المللی به کشورهایی که این بیماری در آنها رخ می دهد، یا از طریق حیوانات وارداتی مرتبط هستند.

آبله ی میمون یک زئونوز ویروسی(ویروسی که از حیوانات به انسان منتقل می شود) با علائمی بسیار شبیه به علائم بیماران مبتلا به آبله است، اگرچه از نظر بالینی شدت آن کمتر می باشد. این بیماری توسط ویروس آبله ی میمون که متعلق به جنسorthopoxvirus  از خانواده ی Poxviridae است، ایجاد می شود. دو نوع ویروس آبله ی میمون وجود دارد: نوع آفریقای غربی و نوع آفریقای مرکزی یا کنگو.

نام آبله ی میمون از کشف اولیه ی این ویروس در میمونها در یک آزمایشگاه در دانمارک در سال 1958 سرچشمه می گیرد. اولین مورد انسانی در یک کودک در کنگو در سال 1970 شناسایی شد. دوره ی کمون آبله ی میمون معمولا بین 6 تا 13 روز است اما می تواند بین 5 تا 21 روز باشد. گونه های مختلف جانوری به عنوان حساس به ویروس آبله­ی میمون شناسایی شده اند. عدم قطعیت در مورد تاریخچه­ی طبیعی ویروس آبله­ی میمون وجود دارد و مطالعات بیشتری برای شناسایی دقیق و نحوه ی حفظ گردش ویروس در طبیعت مورد نیاز است. خوردن گوشت کم پخته شده و سایر محصولات حیوانات آلوده یک عامل خطر احتمالی است. آبله­ی میمون معمولا خود محدود شونده است اما ممکن است در برخی افراد مانند کودکان، زنان باردار یا افرادی که به دلیل سایر شرایط سلامتی دچار سرکوب سیستم ایمنی باشند، شدید باشد. به نظر می­رسد عفونتهای انسانی با نوع غرب آفریقا باعث بیماری کمتری نسبت به نوع کنگو(آفریقای مرکزی) می­شود با نرخ مرگ و میر 3.6 درصد در مقایسه با 10.6 درصد.

آبله میمون از طریق تماس مستقیم با بثورات عفونی، دلمه ها یا مایعات بدن از فردی به فرد دیگر سرایت می کند. همچنین از طریق ترشحات تنفسی در طول تماس طولانی مدت چهره به چهره یا تماس فیزیکی نزدیک(تماس جنسی)، و همچنین از طریق لمس لباس یا سایر چیزهایی که قبلاً با راش های عفونی یا مایعات بدن در تماس بوده اند، پخش می شود.

انتقال می تواند از زمان شروع علائم تا زمانی که بثورات کاملاً التیام یافته و لایه جدیدی از پوست تشکیل شده است، رخ دهد. به گفته سازمان بهداشت جهانی، عوارض آبله میمون می تواند شامل عفونت های ثانویه از جمله آنسفالیت و سپسیس باشد.

با افزایش موارد، دندانپزشکان باید با شایع ترین علائم آبله میمون، که شامل سردرد، تب، تورم غدد لنفاوی، و همچنین درد و ضعف عضلانی است، آشنا شوند. بر اساس این مقاله، شایع ترین ضایعات فک و صورت مرتبط با آبله میمون، بثورات پاپولوپوستولار همراه با پوسته و تشکیل اسکار است که ممکن است به صورت درماتیت نکروزان فزاینده با مراحل متمایز وزیکولوپستولار، پوسته پوسته شدن و ماکولوپاپولار ظاهر شود.

نویسندگان نوشتند: علاوه بر این، آبله میمون ممکن است با بیماری های دیگری از جمله هرپس زوستر، هرپس سیمپلکس، سرخک، زیکا، دنگی و سیفلیس همراه باشد. تاول های کوچک و شکننده روی بافت نرم دهان، زخم های دردناک دهان، ضایعات پراکنده متعدد روی پوست داخل دهان و لب ها، بثورات صورت و درد شدید، ضایعات پتشیال در کام سخت و سفتی مفصل گیجگاهی فکی ممکن است نشان دهنده ی ایمونوساپرشن ساب کلینیکال باشد که با ابتلا به آبله ی میمون مرتبط است.

از آنجایی که برخی از شایع ترین ضایعات ممکن است در ناحیه فک و صورت ایجاد شوند، دندانپزشکان ممکن است در مواجهه با بیماران مبتلا به آبله میمون در معرض خطر قرار گیرند. نویسندگان این مقاله نوشتند که دانستن علائم و نشانه ها به دندانپزشکان کمک می کند تا درمان مورد نیاز خود را دریافت کنند و از شیوع بیشتر ویروس جلوگیری کنند.

دکتر Costa و همکارش نوشتند: آبله میمون یک چالش تشخیصی برای پزشکان و دندانپزشکان، به ویژه در کشورهای غیر بومی است، و بیماری‌های مرتبط می‌توانند علائمی را بروز دهند که نشان دهنده وجود یک عفونت مرتبط با آبله میمون است.

منبع:

https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=hyg&pag=dis&ItemID=331851