28 دسامبر 2022- بر اساس مطالعه ی اخیراً منتشر شده در Scientific Reports، ایمپلنتوپلاستی ذرات فلزی را آزاد می کند که به نظر می رسد یک پاسخ پیش التهابی ایجاد می کند.
پری ایمپلنتیت، به عنوان یک وضعیت پاتولوژیک ناشی از بیوفیلم های باکتریایی تعریف می شود که با تغییرات التهابی در مخاط اطراف ایمپلنت، همراه با از دست دادن پیشرونده ی استخوان در اطراف ایمپلنت دندانی ادغام شده با استخوان، مشخص می شود. این عارضه ی بیولوژیکی می تواند در صورت عدم درمان، پروتز مبتنی بر ایمپلنت را به خطر بیاندازد. برای درمان بیماری های اطراف ایمپلنت باید با استفاده از تکنیک های مکانیکی، شیمیایی یا الکترولیتی، آلودگی سطح ایمپلنت برطرف گردد. لازم به ذکر است که مطالعات منتشر شده به وضوح برتری یک پروتکل ضد آلودگی خاص را نسبت به سایرین نشان نمی دهد. در واقع، اکثر این تکنیکهای ضد عفونی کننده قادر به حذف کامل بیوفیلم از سطح ایمپلنت دندان نیستند، احتمالاً به دلیل طراحی ماکرو و میکروی ساختار ایمپلنت و نقص در پیکربندی. مطالعات بالینی نشان داده اند که رفع بیماری اطراف ایمپلنت ممکن است تحت تأثیر عوامل دیگری غیر از روش ضدعفونی سطحی باشد.
ایمپلنتوپلاستی، یک روش مکانیکی ضدعفونی است که شامل برداشتن رزوه ها و صیقل دادن و صاف کردن سطح ایمپلنت دندانی است. در طول ایمپلنتوپلاستی، ذرات فلز تیتانیوم آزاد می شوند که ممکن است پاسخ پیش التهابی را تحریک کرده و بقای سلولهای استخوانی را کاهش دهند. محققان پاسخ التهابی و استخوانزایی ناشی از ذرات Ti6Al4V آزاد شده در طی ایمپلنتوپلاستی و ذرات Ti خالص تجاری را تجزیه و تحلیل کردند. ماکروفاژها با ذرات فلزی ناشی از ایمپلنتوپلاستی و با ذرات Ti ، تحریک شده و بیانTNF-α پیش التهابی را افزایش و بیان TGF-β و CD206 را کاهش می دهند. در این میان سیتوکینIL-1β (سیتوکین پیش التهابی) افزایش و IL-10 (مهار کننده ی پاسخهای التهابی و ایمنی) کاهش می یابد. پاسخ استخوانزایی به عصارههای Ti6Al4V کاهش معنیداری در بیان Runx2 و OC در مقایسه با گروه شاهد و عصارههای Ti خالص تجاری، نشان داد. هیچ تغییر مرتبطی در فعالیت آلکالین فسفاتاز(ALP) وجود نداشت.
محققان نتیجه گیری نمودند که ایمپلنتوپلاستی با آزادسازی ذرات فلزی به نظر می رسد یک پاسخ پیش التهابی را القا می کند و بیان مارکرهای استخوانی را کاهش می دهد.
منبع: