۲ فوریه ۲۰۲۳- مطالعه ی اخیراً منتشر شده در BMC Oral Health نشان می دهد که بی کربنات سدیم نباید برای موکوزیت دهانی مرتبط با درمان سرطان تجویز یا توصیه شود.
موکوزیت دهان(OM) ، یکی از عمده ترین عوارض جانبی درمان سرطان است که با علائم قابل توجه، تاخیر در درمان و افزایش هزینه برای سیستم سلامت همراه است. این بیماری یکی از علل مهم کاهش کیفیت زندگی بیماران سرطانی است و تاکنون هیچ استاندارد طلایی در مورد پیشگیری یا درمان این آسیب وجود نداشته است. در غیاب دستورالعمل های درمانی (به دلیل شواهد محدود از مطالعات با کیفیت بالا و دقیق)، شستشوی دهان با بی کربنات سدیم (SB) یکی از پرمصرف ترین عوامل برای مدیریت موکوزیت دهان است.
یک مرور سیستماتیک (۲۰۰۰-۲۰۲۲) به منظور مقایسه و بررسی عوامل مختلف در مقابل بی کربنات سدیم (SB) در پیشگیری یا درمان موکوزیت دهان، انجام شد. یازده کارآزمایی تصادفی و کنترلشده (RCT) مورد ارزیابی قرار گرفتند: چهار کارآزمایی در مورد پیشگیری و هفت مطالعه در مورد مدیریت موکوزیت دهان بودند. خطر سوگیری RCTها با استفاده از ابزار بازبینی شده خطر سوگیری کاکرین برای کارآزماییهای تصادفیسازی شده ارزیابی شد. با توجه به ارزیابی RoB2 برای کارآزماییهای تصادفیسازیشده، چهار RCT در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند، دو مطالعه بهعنوان مشکل دار رتبهبندی شدند، در حالی که پنج مطالعه در گروه خطر کم سوگیری قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که هیچ مدرکی برای حمایت از بی کربنات سدیم در درمان موکوزیت دهان برای پیشگیری یا مدیریت موکوزیت دهانی وجود ندارد. نتایج این بازنگری یک اهمیت استراتژیک در استفاده از بی کربنات سدیم برای مدیریت یا پیشگیری از موکوزیت دهانی را نشان داد. استفاده بی رویه از بی کربنات سدیم می تواند نتیجه معکوس داشته باشد زیرا باعث افزایش ناگهانی pH می شود و درمان دارویی مناسب موکوزیت دهان را به تاخیر می اندازد.
منبع:
Di Fede, O., Canepa, F., Maniscalco, L. et al. Prevention and the treatment of oral mucositis: the efficacy of sodium bicarbonate vs other agents: a systematic review. BMC Oral Health 23, 4 (2023). https://doi.org/10.1186/s12903-022-02586-4