نویسنده: دکتر James V. Anderson
۸ فوریه ۲۰۲۳ – ما از یک رکود در آینده خبرهایی می شنویم و شاهد تورم و سایر شاخص های اقتصادی هستیم که می گویند سال ۲۰۲۳ ممکن است برای بسیاری سال خوبی نباشد. حتی با وجود این چالشها، نیاز به خدمات ما به عنوان دندانپزشک، هرگز کاهش نمی یابد، مهم نیست که نیروهای اقتصادی چه چیزی را دیکته میکنند. با این حال، نیاز و خواسته، دو انگیزه متفاوت برای بیماران هستند.
بیماران نیاز به مراقبت های پیشگیرانه و ترمیمی دارند، حتی آن ها را دوست دارند. اما وقتی درآمدها کاهش یابد و پول کافی وجود نداشته نباشد، بیماران ترجیح می دهند پول خود را در جای بسیار ضروری دیگری خرج کنند. دندان شکسته ای که درد نمی کند ممکن است در شرایط اقتصادی خوب برای ترمیم یک ضرورت باشد، اما در شرایط سخت، بیماران ممکن است تا زمانی که یک بحران ایجاد نکند با آن زندگی کنند.
در زیر چهار نکته را شرح می دهیم که در هنگام برقراری ارتباط با بیمارانی که در مورد پذیرش طرح درمانی پیشنهادی شما مردد هستند، کاربرد دارد.
- تاکید کنید که تاخیر در درمان ممکن است دردناک باشد
ترس از درد شدید می تواند انگیزه ای قوی برای بیماران باشد تا مراقبت ها را در اولویت قرار دهند. بسیاری از مردم خواهان جرم انباشته، بیوفیلم و خونریزی یا شکاف سیاه و پوسیده در دهان خود نیستند. ترس از شکستن دندان به گونه ای که نیاز به درمان کانال ریشه یا کشیدن دندان داشته باشد، اغلب انگیزه کافی برای تکمیل درمان است.
با این حال انتظار برای شروع درد برای بیمار خوشایند نیست. هنگامی که درد شدیدی ایجاد می شود، اغلب یک مشکل عمده دندانی وجود دارد که میشد پیش از رسیدن به این مرحله تنها با مراقبتهای اولیه از آن جلوگیری کرد. گاهی اوقات یادآوری این واقعیت قبل از بروز درد به بیماران مفید است.
- مشکل را به بیماران نشان دهید
نشان دادن روکش دندان شکسته به بیمار بسیار ساده تر از تلاش برای توضیح شکستگی است و امیدواریم که بیمار جدی بودن وضعیت را درک کند. نشان دادن علایم و عوارض بیماری لثه به بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال که اغلب یک فرآیند خاموش است و با لقی دندان، درد و بوی بد دهان در مراحل پیشرفته مشخص میشود، اهمیت بیشتری دارد. بیماران باید بیماری را ببینند تا بتوانند وخامت اوضاع را درک کنند.
برخی از اسکنرهای داخل دهانی اکنون قیمت مناسبی دارند و می توانند به پورت USB وصل شوند و به راحتی تصاویر داخل دهان را بر روی صفحه ی مانیتور نمایش دهند. نشان دادن شکستگی ها، کاهش چسبندگی لثه، پوسیدگی، یا مقدار جرم موجود، نقطه بزرگی در پذیرش درمان است.
زباله های چرکی مخلوط با خون ترسناک هستند، و بوی خوبی نمی دهند، این شواهد باقیمانده از درمان بیمار قبلی می تواند بسیاری از بیماران را شوکه کند، اما ممکن است برای برخی ضروری باشد. برای بیماران وقتی سخت تر است که می توانند مشکل را خودشان ببینند در این صورت دیگر نمی توانند نگران نباشند.
- بیماری پریودنتال فقط یک «جرم گیری عمیق» نیست
اخیراً شنیدم که زنی به یکی از دوستانش گفت که دندانپزشکش به دلیل نیاز به ۱۵۰۰ دلار پول، به او «جرم گیری عمیق» را پیشنهاد کرده است و او نپذیرفته است. من این را به عنوان یک شکست در برقراری ارتباط می بینم.
اصطلاح عامیانه ی “جرم گیری عمیق” هرگز نباید برای توصیف وجود بیماری پریودنتال استفاده شود. هنگامی که بیماری پریودنتال برای فردی تشخیص داده شد، تمیز کردن پیشگیرانه یک گزینه نیست، و مهم است که بر جدی بودن بیماری تاکید شود. دندانپزشکان باید بر ارتباط بین بیماری های پریودنتال و بیماری های قلبی و مغزی و همچنین بسیاری از مسائل بهداشتی دیگر تاکید کنند.
برخی از بیماران معتقدند که به دلیل این که والدین یا پدربزرگ و مادربزرگشان، از دندان مصنوعی استفاده می کنند لاجرم آنها نیز دندانهایشان را از دست خواهند داد و مجبور به استفاده از دندان مصنوعی خواهند شد. این به شما بستگی دارد که آنها را تشویق کنید تا جایگزین بهتری را بپذیرند.
- کسانی که مراقبت های خود را به تعویق می اندازند، پیگیری کنید
برخی از بیماران واقعاً خواهان درمان هستند اما آن را رد میکنند زیرا وضعیت مالیشان آنها را مجبور به صبر میکند. دوباره با این بیماران مشورت کنید تا نگرانی خود را نشان دهید و مطمئن شوید که به محض اینکه بتوانند برای ادامه ی درمان مراجعه می کنند.
در مورد کسانی که درمان پیشنهادی را نمی خواهند، زمانی که احساس کنند به آن نیاز دارند باز خواهند گشت. با این حال، مطمئن شوید که یادآوریها و پیگیریها را دریافت میکنند.
منبع:
https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=hyg&pag=dis&ItemID=332898