Breaking News

سندرم ایمپاستر چیست و چگونه بر آن غلبه کنیم؟

سندرم ایمپاستر یک پدیده روانی است که در آن افراد نمی‌توانند موفقیت‌های خود را بپذیرند. بر خلاف آنچه شواهد بیرونی نشان می‌ دهد که فرد با رقابت و تلاش به موفقیت رسیده، خود فرد تصور می‌کند که لیاقت موفقیت را ندارد و کلاه‌ بردار است. در واقع، سندرم ایمپاستر باعث می‌شود خود را قانع کنید که این موفقیت‌ها براساس شانس، زمانِ اجرا یا دیگر فاکتورهای خارج از اختیارتان دست آمده است؛ و این واقعیت که مسئولیت‌ پذیری و تلاش خودتان بوده است که به چنین نتایجی رسیده اید را انکار کنید. سندرم ایمپاستر باعث می‌ شود که راجع به شایستگی‌ ها و توانایی‌ های خود دچار تردید شوید، استعدادهای خود را باور نکنید و به پاداش تلاش ‌های خود باور نداشته باشید. نکته ی بسیار جالب‌ این است که هرچه بیشتر در شغل خود پیشرفت می ‌کنید، سندرم ایمپاستر هم بیش از قبل نمایان می ‌شود. شاید تصور کنید ترفیع شغلی شما به دلیل شایستگی و لیاقت شما نبوده و تنها به خاطر خوش شانسی‌ اتفاق افتاده باشد و تجربۀ شما در این موضوع دخیل نبوده است.

 دندانپزشکان جدید می توانند بیشتر در معرض این سندرم قرار گیرند. دندانپزشکان جدید و دانشجویان دندانپزشکی تنها کسانی نیستند که از آنچه به عنوان “سندرم ایمپاستر” شناخته می شود، رنج می برند. اما آنها ممکن است نسبت به دندانپزشکان مسن تر و با تجربه تر برای این احساسات مستعدتر باشند، زیرا با موقعیت های جدیدی روبرو می شوند و احتمالاً به توانایی های خود شک می کنند، به خصوص زمانی که در یک محیط جدید قرار می گیرند یا یک روش جدید را انجام می دهند.

دکترMuhalab Al Sammarraie، یک دندانپزشک جدید مستقر در سن دیگو، گفت: در یکی از اولین مشاغل خود پس از فارغ التحصیلی از دانشکده دندانپزشکی، احساس گمراهی و تردید می کردم. دیگرانی که در آن سازمان با من کار می کردند، گاهی مستقیماً به من می گفتند: تو اینجا چه کار می کنی؟ و شما اصلاً به این حرفه تعلق ندارید و این کار برای شما مناسب نیست. در آن زمان من خودم را زیر سوال می بردم و به مهارت هایم شک می کردم.

دکتر الکس ملیون، متخصص ارتودنسی ساکن اوهایو، گفت: در اوایل، علیرغم سالها آموزش در دانشکده دندانپزشکی، در حرفه خود احساس اضطراب می کرد. به یاد دارم که بارها در دوران حرفه‌ای‌ام و به‌ویژه در اوایل کارم، با موقعیت جدیدی روبه‌رو شدم و شک داشتم که بتوانم مراقبت کافی را ارائه دهم یا انتظارات شخصی خودم را برآورده کنم.

دکتر ملیون هنگام صعود از نردبان رهبری دندانپزشکی سازمان یافته با احساسات مشابهی از شک و تردید به خود مواجه شد.

او گفت: من خوش شانس بودم که به عنوان یک دانشجوی دندانپزشکی و دوباره به عنوان یک دندانپزشک تازه کار در کمیته های ADA خدمت کردم. من متوجه شده ام که هر زمان که وارد هر گروه جدیدی می شوم، همیشه یک دوره برای سازگاری باید طی شود. دو سال پیش، که به عنوان عضو جدید در کمیته ی اخلاق دندانپزشکی، آیین نامه و امور قضاییADA ، کارم را آغاز کردم همین احساسات را تجربه کردم. عضو جدید یک مجموعه شدن و یا هنگامی که به عنوان یک دندانپزشک جوان در محیطی شروع به کار می کنید، می تواند ترسناک باشد.

دکتر شیلا راجا، دانشیار و روانشناس بالینی در کالج های پزشکی و دندانپزشکی دانشگاه ایلینوی شیکاگو، گفت: دانشجویان دندانپزشکی و دندانپزشکان تازه کار تنها کسانی نیستند که چنین احساساتی را تجربه می کنند، احساسات ایمپاستر طبیعی است.

او گفت: سندرم ایمپاستر واقعاً یک اختلال نیست. این پدیده ی بسیار رایج است که در آن، افراد با موفقیت بالا احساس می کنند که به اندازه کافی خوب نیستند یا به نوعی کلاهبردار هستند و دیگران واقعاً بیش از آنها می دانند. برای مثال هنگامی که از یک گروه از لحاظ تاریخی به حاشیه رانده شده اید، ممکن است به احتمال زیاد این را تجربه کنید، زیرا شما همتایان کمتری دارید که با آنها صحبت کنید و از آنها حمایت دریافت کنید.

دکتر راجا اضافه کرد که در زندگی دانشجویان دندانپزشکی و دندانپزشکان جدید به قدری اتفاق می افتد که برای آنها آسان است که به اطراف خود نگاه کنند و فکر کنند که دیگران – به جز خودشان – متوجه این موضوع شده اند.

او گفت: افرادی که به موفقیتهای عالی دست می یابند، خود را در استانداردهای بالایی نگه می دارند و این باعث می‌شود که شما به «بهترین عملکرد» یا «بهترین روز» دیگران نگاه کنید و فکر کنید که باید همیشه در آن سطح عالی عمل کنید.

دکتر راجا گفت راه هایی برای جلوگیری از احساس سندرم ایمپاستر وجود دارد.

او گفت: مراقب افکارتان باشید، به عنوان مثال، اگر فکر می‌کنید برای جشن گرفتن چیزی، آن چیز باید “عالی” باشد، بهتر است برای آن چیز جشن بگیرید، حتی اگر کامل و عالی نباشد. حمایت دریافت کنید، به‌ویژه با مربیان و افرادی که به آنها اعتماد دارید، مشورت کنید. هر چیز کوچکی که شما را تشویق می‌کند را در جایی نگه دارید، مانند یک کارت تشکر از یک بیمار یا ایمیلی از دوستتان که شما را تشویق می کند. روزهایی که نسبت به خودتان مطمئن نیستید، برای الهام گرفتن به آنها نگاه کنید. سعی کنید عمیق تر در احساسات خود کاوش کنید و چیزی که سبب عدم اعتماد به نفستان می شود را کشف کنید. سندرم ایمپاستر واقعاً با کمال گرایی گره خورده است. سعی کنید چیزهای بزرگی را در مورد خود شناسایی کنید که هیچ ربطی به هویت حرفه ای شما ندارد – برای مثال، این که می دانید چگونه یک مهمانی شام عالی برگزار کنید، یا این که در زمینه ای بسیار موفق هستید یا در کمک به تکمیل و ساختن کاردستی بچه های خود عالی هستید.

دکتر راجا افزود: مربیان بسیار کمک می کنند، و ما تنها در صورتی می‌توانیم این کار را انجام دهیم که به تنوع، برابری و فراگیری اهمیت دهیم. هر چه تعداد افراد بیشتری در این زمینه داشته باشیم، افراد بیشتری می‌توانند به اطراف نگاه کنند و بگویند، هی، من به اینجا تعلق دارم. افراد دیگری شبیه به من و یا با پیشینه من اینجا هستند. در واقع، کمی عدم اطمینان زمانی که برای اولین بار حرفه ای را شروع می کنید، عادی است. شما را کنجکاو و آماده ی یادگیری نگه می دارد.

دکتر ملیون از پیوستن به گروهی از دندانپزشکان کارکشته در شورای اخلاق، آیین نامه و امور قضایی، که بسیاری از آنها بیش از 30 سال تجربه در کمیته های ایالتی و محلی مربوط به اخلاق و آیین نامه داشتند، نگران بود. اما پس از چند جلسه با حمایت سایر اعضای شورا احساس راحتی بیشتری کرد.

او گفت: اکنون، من به ورودی و دستاوردهایی که برای CEBJA و کمیته دندانپزشکی جدید داشته ام، افتخار می‌ کنم. غلبه بر اضطراب اولیه می تواند تأثیر معنی داری داشته باشد و شما را از بسیاری از این احساسات ایمپاستر دور کند.

دکتر السامرایی، گفت: وجود این احساسات اشکالی ندارد، یادگیری و کار روی هوش هیجانی ام به من کمک کرد که به خودم شک نکنم.

منبع:

https://www.ada.org/publications/new-dentist-news/2023/february/what-is-imposter-syndrome-and-how-to-overcome-it