پریوایمپلنت لیزر دکتر فرحناز فرخی نیا
عمق پروبینگ پاکت (PPD) و خونریزی در هنگام پروبینگ (BOP) برای ارزیابی شرایط پریودنتال مفید است، اما آیا این دو معیار بهترین معیارها برای ارزیابی سلامت بافت اطراف ایمپلنت هستند؟
محققان با مروری بر مقالات منتشر شده ی موجود، فرآیند متفاوتی را برای ارزیابی بافت اطراف ایمپلنت (پری ایمپلنت) پیشنهاد کردند.
محققان خاطرنشان کردند که این ارزیابی ها اغلب برای ارزیابی اینترفیس ایمپلنت با بافت اطراف آن و شناسایی محل های موکوزیت و پری ایمپلنتیت استفاده می شوند. آنها می خواستند بدانند که آیا تعاریف بیماری و ابزارهای تشخیصی مورد استفاده برای دندان های طبیعی، همچنینمی تواند برای رستوریشن های مبتنی بر ایمپلنت استفاده شوند؟
مقاله ی حاصل از این مرور سیستماتیک در مجله پزشکی بالینی منتشر شده است.
نویسندگان این مقاله به رهبری دکتر پیرلوئیجی کولی، از متخصصان دندانپزشکی در ادینبورگ در انگلستان، نوشتند: این سوال منطقی است، زیرا شکی وجود ندارد که پریودنشیوم و بافت‌های اطراف ایمپلنت باید به عنوان دو موجود کاملاً متفاوت در نظر گرفته شوند.
محققان انتشارات موجود در مورد اثربخشی پروبینگ در ایمپلنت های دندانی را برای شناسایی آسیب شناسی اطراف ایمپلنت بررسی کردند.
آنها گزارش دادند که مطالعات بر روی انسان ها نتوانسته است ارتباط مثبتی را بین وجود علائم التهاب پریودنتال و از دست دادن استخوان اطراف ایمپلنت تشخیص دهد. علاوه بر این، مطالعات نشان داده اند که خونریزی در هنگام پروبینگ می تواند در اکثر مکان های سالم اطراف ایمپلنت رخ دهد و نمی تواند به طور منطقی برای تمایز بین سلامت یا بیماری بافت اطراف ایمپلنت مورد استفاده قرار گیرد.
محققان همچنین به این فکر کردند که آیا پروبینگ در اطراف ایمپلنت ها می تواند به طور بالقوه منجر به آسیب به بافت های نرم اطراف ایمپلنت شود. چندین متاآنالیز نشان داده اند که جداسازی های مکرر اباتمنت باعث تحلیل استخوان کرستال در اطراف ایمپلنت ها هم در انسان و هم در حیوانات می شود، اما به نظر می رسد این تحلیل محدود در استخوان کرستال از نظر بالینی با پروبینگ اطراف ایمپلنت مرتبط نیست.
به جای استفاده از شاخص های پریودنتال به عنوان شاخصی برای تشخیص هر گونه نیاز درمانی در ایمپلنت، نویسندگان بررسی یک فرآیند سه قسمتی را پیشنهاد کردند:
- معاینه ی بصری بافت های اطراف ایمپلنت برای ارزیابی بهداشت دهان و تشخیص قرمزی و تورم احتمالی
- لمس بافت‌های اطراف ایمپلنت برای ارزیابی وجود احتمالی تورم، خونریزی و چرک
- تصویربرداری برای ارزیابی سطح استخوان کرستال برای مقایسه با رادیوگرافی های قبلی برای ارزیابی تحلیل پیشرونده و بالقوه ی استخوان
آنها نوشتند: شواهد بالینی قابل توجهی وجود دارد که نشان می دهد اندازه گیری عمق پاکت و خونریزی در پروبینگ شاخص‌های بسیار ضعیفی از شرایط بافت اطراف ایمپلنت هستن؛ و بعنوان نقاط پایانی جایگزین برای عدم موفقیت ایمپلنت، معیارهای مشکوکی هستند.
منبع:
https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=rst&pag=dis&ItemID=324856