پریوایمپلنت لیزر دکتر فرحناز فرخی نیا
به نظر می رسد پروتزهای قوس کامل زیرکونیایی مبتنی ایمپلنت دارای تجمع پلاک کمتری نسبت به پروتزهای تیتانیومی هستند، اما مطالعه ای برای مقایسه ی این مواد و تأثیر احتمالی آنها بر بافت نرم مجاور انجام نشده است.
هدف از این مطالعه بالینی، مقایسه ی تجمع پلاک و التهاب بافت نرم مجاور پروتزهای ثابت پشتیبانی شونده با ایمپلنت در فک بالا بود که از چارچوب تیتانیومی یا زیرکونیای یکپارچه ساخته شده اند.
۲۰ شرکت‌کننده با پروتز ثابت قوس کامل پشتیبانی شونده با ایمپلنت در فک بالا، در این مطالعه وارد شدند. شرکت کنندگان بر اساس مواد پروتز به دو گروه تیتانیوم (Ti) یا زیرکونیا (Zir) تقسیم شدند. پروتز باید حداقل به مدت ۶ ماه کار می کرد و شرکت کنندگان در حداقل ۳ ویزیت در فواصل ۳ ماهه معاینه می شدند. اطلاعات بالینی در هر جلسه شامل عکس‌های استاندارد شده برای ثبت شاخص مساحت پلاک (PAI) در سطح زیرین پروتز، جمع آوری شد. پارامترهای بالینی شامل شاخص پلاک اصلاح شده (mPI)، شاخص خونریزی اصلاح شده (mBI)، تحرک ایمپلنت (MOB)، عمق پروبینگ ≥۵ میلی متر (PD)، ترشح چرک (SUP)، نوار بافت کراتینیزه ≥۲ میلی متر (KT) و عکس داخل دهانی از قوس فک بالا بدون پروتز برای ارزیابی قرمزی بافت نرم، بودند.
نتایج
تحرک ایمپلنت در هیچ نقطه زمانی در هیچ ایمپلنتی وجود نداشت. ترشح چرک یک یافته نادر بود بهمین دلیل قابل تجزیه و تحلیل نبود. هر دو گروه افزایش قابل توجهی در شاخص خونریزی اصلاح شده در طول زمان نشان دادند. هیچ تفاوت معنی داری برای عمق پروبینگ بین گروه ها در هیچ نقطه زمانی مشاهده نشد. ایمپلنت‌های گروه تیتانیوم به طور قابل‌توجهی مقادیر KT بالاتری نسبت به گروه زیرکونیا داشتند؛ سطوح در طول زمان برای هر دو گروه ثابت باقی ماند. سطح PAI در پروتزهای زیرکونیایی کمی کمتر از پروتزهای تیتانیومی بود. PAI در گروه زیرکونیا به طور قابل توجهی در طول زمان کاهش یافت(P=0.035)؛ در گروه تیتانیوم ثابت ماندند(P=0.45). سطوح بالاتر PAI با افزایش سطح اریتیم در ارتباط بود. هر دو گروه در طول زمان کاهش معنی داری در مقادیر اریتیم داشتند(P=0.04).
نتیجه گیری
پروتزهای قوس کامل زیرکونیایی ثابت، پشتیبانی شونده با ایمپلنت در فک بالا، کاهش قابل توجهی در تجمع پلاک در افرادی که دستورالعمل های نگهداری دوره ای و بهداشت دهان را دریافت کرده بودند، نشان دادند. پروتزهای تیتانیومی به طور قابل توجهی سطوح پلاک بالاتری نسبت به پروتزهای زیرکونیایی در تمام نقاط زمانی داشتند که با اقدامات نگهداری و بهداشت دهان کاهش پیدا نکرد.
مطالعه حاضر نشان می دهد که بیماران دریافت کننده ی پروتزهای زیرکونیایی به اقدامات کنترل پلاک به خوبی پاسخ می دهند، در حالی که کنترل پلاک برای افرادی که پروتزهای تیتانیومی دارند، ممکن است چالش برانگیزتر باشد.
منبع: