Breaking News

رویکرد ترمیم باز برای جلوگیری از حرکت فلپ و عوارض پس از آن

 11 ژانویه 2017- در این تجزیه و تحلیل گذشته نگر، نتیجه ی بازسازی استخوان با استفاده از ممبرانها در یک رویکرد ترمیم باز ارزیابی گردید.

Open healing approachوضعیت بالینی اولیه قبل از کشیدن دندان. با توجه به تحلیل استخوان پریودنتال، دندانها در فک بالا و پایین کشیده شدند.

در این تحقیق 119 بیمار با 160 منطقه ی جراحی بمنظور حفظ ریج یا تقویت استخوان جراحی بررسی شدند. نقصهای استخوانی پر شد و با یک غشاء بدون بخیه پوشانده شد. پارامترهای حاصله در تقویت برنامه ریزی نشده ی استخوان و نرخ عوارض در طول ترمیم زخم بررسی شد.

تقویت استخوان در 33.1٪، حفظ ریج در 41.9٪ و حفظ ریج همراه با تقویت استخوان در 13.1 درصد از مناطق جراحی صورت گرفت.

در 78.8 درصد از مناطق جراحی، یک غشاء دولایه ی کلاژنی native استفاده شد. 90.6 درصد از مناطق جراحی بدون رویداد مهمی ترمیم شدند. عوارضی در 9.4 درصد از مناطق جراحی مشاهده می شد که شامل بازجذب زودرس غشاء، هماتوم، سست شدن غشاء توسط زبان، درد، باز شدن زخم و شکستگی صفحه ی استخوان در طول جراحی بود. در یکی از بیماران آبسه مشاهده شد و در یکی از بیماران ایمپلنت با عدم موفقیت همراه بود. گرافت تا حدی در 1.9 درصد از مناطق جراحی از دست رفته بود.

ایمپلنت می تواند همانطور که برنامه ریزی شده بود در دو مرحله انجام شود، اما در منطقه ای از جراحی که در آن آبسه ایجاد شده بود، این کار امکان پذیر نیست. در این منطقه، تقویت مجددا برنامه ریزی نشده مورد نیاز بود. در 86.9 درصد از مناطق جراحی، تقویت دوباره ی استخوان لازم نبود. تقویت ثانویه در 12.5٪ با توجه به طرح درمان انجام شد.

نتیجه گیری:

با استفاده از غشاء مناسب، ترمیم باز ممکن است سبب بهبود زخم بدون هیچ حادثه ی مهمی همراه با تشکیل استخوان کافی انجام شود. این روش ممکن است به جلوگیری از مشکلات بافت نرم مرتبط با حرکت فلپ گسترده و تنشن کمک کند. برای مطالعه ی مقاله ی اصلی بر روی لینک زیر کلیک کنید:

Open healing approach to avoid flap mobilization and subsequent morbidity

منبع:

http://www.dental-tribune.com/articles/specialities/implantology/32632_open-healing_approach_to_avoid_flap_mobilization_and_subsequent_morbidity_.html