پریوایمپلنت لیزر دکتر فرحناز فرخی نیا
۲۴ مارس ۲۰۱۷ – دانشمندان در حال بررسی تاثیر یک پوشش نانوی جدید برای ایمپلنت های دندانی به منظور کاهش خطر ابتلا به پری ایمپلنتایتیس هستند.
به گفته ی آکادمی آمریکایی ایمپلنت(AAID)، ۱۵ میلیون آمریکایی دارای روکش و یا بریج هستند و سه میلیون نفر در آمریکا دارای ایمپلنت های دندانی می باشند که تعداد آن سالانه ۵۰۰ هزار عدد افزایش می یابد. AAID تخمین می زند که ارزش بازار آمریکا و اروپا برای ایمپلنت های دندانی به ۴٫۲ میلیارد دلار تا سال ۲۰۲۲ ، خواهد رسید.
با توجه به مطالعه ای که در سال ۲۰۰۵ منتشر شده است، ایمپلنت دندانی روش درمانی موفقیت آمیزی است اما پنج تا ۱۰ درصد از تمام ایمپلنت های دندانی ناموفق هستند.
دلایل این عدم موفقیت به چندین عامل بستگی دارد- مشکلات مکانیکی، ادغام ضعیف با استخوان اطراف ایمپلنت، عفونت و یا رد ایمپلنت توسط بدن بیمار- در صورت عدم موفقیت، ایمپلنت دندان باید از فک بیمار خارج شود.
دلیل اصلی عدم موفقیت ایمپلنت، پری ایمپلنتایتیس است. پری ایمپلنتایتیس، یک پروسه ی التهابی مخرب است که سبب التهاب و تخریب بافت نرم و سخت اطراف ایمپلنت های دندانی می شود. این پروسه زمانی اتفاق می افتد که میکروب های بیماری زا در دهان و حفره ی دهانی تشکیل بیوفیلم دهند، بیوفیلم از این میکروبها محافظت کرده و امکان رشد بیشتر را برای آنها مهیا می کند. پری ایمپلنتایتیس با تشکیل بیوفیلم بر روی ایمپلنت های دندانی ایجاد می شود.
یک تیم تحقیقاتی متشکل از دانشمندان دانشکده علوم زیستی، دانشکده ی پزشکی و دندانپزشکی Peninsula و دانشکده مهندسی دانشگاه Plymouth ، به تولید و ارزیابی اثربخشی یک نانوپوشش جدید برای ایمپلنت های دندانی به منظور کاهش خطر ابتلا به پری ایمپلنتایتیس پرداختند. نتایج حاصل از این تحقیق در مجله Nanotoxicology منتشر شده است.
در این مطالعه، این تیم تحقیقاتی یک روش جدید را با استفاده از ترکیبی از نقره، اکسید تیتانیوم و نانوکوتینگهای هیدروکسی آپاتیت آزمایش کردند.
استفاده از این ترکیب بر روی سطح ایمپلنتهای ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم، سبب مهار موفق رشد باکتری و کاهش تشکیل بیوفیلم باکتریایی بر روی سطح ایمپلنت تا ۹۷٫۵ درصد گردید.
نتیجه ی استفاده از این ترکیب نه تنها ریشه کن کردن موثر عفونت بود، بلکه با ایجاد سطحی با خواص ضد بیوفیلمی، به ادغام موفق ایمپلنت با استخوان اطراف آن کمک کرده و از ترمیم سریع تر استخوان پشتیبانی می کند.
پروفسور Tredwin، رئیس دانشکده دندانپزشکی Peninsula در دانشگاه Plymouth ، اظهار داشت: در این مطالعه ما وسیله ای را برای محافظت از ایمپلنت های دندانی در برابر شایع ترین علت عدم موفقیت آن شناسایی کردیم، کار ما پتانسیل افزایش راحتی و رضایتمندی بیمار و کاهش هزینه ها را دارد و ما منتظر ترجمه ی این یافته ها به عملکرد بالینی هستیم .
دانشگاه Plymouth اولین دانشگاه در انگلستان است که امنیت شورای تحقیقات سرمایه گذاری در علوم نانو را تامین کرده است و این پروژه آخرین تحقیق در یک خط طولانی از پروژه های تحقیقات فناوری نانو و سلامت انسان است.
فعالیت نانو در دانشگاه پلیموت به سرپرستی پروفسور Richard Handy انجام می شود، او در مورد مسائل مربوط به ایمنی مواد نانو در محیط زیست و سلامت انسان در سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در انگلستان سخنرانی کرد. او اظهار داشت: هنوز هیچ دستورالعمل خاصی برای مواد نانو در قوانین مربوط به ایمپلنتهای دندانی یا پزشکی وجود ندارد و ما با کمک همکارانمان در مراکز دیگر، هدایت این مسیر را بعهده گرفته ایم. اتحادیه ی اروپا دستگاه های پزشکی و ایمپلنتهایی را به رسمیت می شناسد که: از آنها برای هدف مورد نظر استفاده شود و بهتر از اقلام مشابه ی آن در بازار باشد؛ برای استفاده ی در نظر گرفته شده، ایمن باشد و یا ایمن تر از آیتمهای موجود باشد و زیست سازگار بوده یا سمیت آن قابل اغماض باشد.
وی افزود: در این تحقیق، کار ما اثبات این معیارها بود که ما آن را در شرایط آزمایشگاهی انجام دادیم، گام بعدی نشان دادن اثربخشی این ترکیب، شاید با استفاده از مدل های حیوانی و پس از آن با شرکت افراد داوطلب باشد.
دکتر Besinis استاد مهندسی مکانیک در دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه پلیموت و رهبر این تیم تحقیقاتی اظهار داشت: استراتژیهای کنونی برای ارائه ی سطوح ضد باکتریایی ایمپلنت های دندانی با هدف جلوگیری از عفونت و توسعه ی پری ایمپلنتایتیس، شامل استفاده از پوشش ضد میکروبی لود شده با آنتی بیوتیک و یا کلرهگزیدین است، با این حال، چنین روشهایی تنها در کوتاه مدت موثرهستند و گزارشاتی از سمیت استفاده از کلرهگزیدین برای سلول های انسان وجود دارد. اهمیت مطالعه ی جدید ما اینست که ما با موفقیت یک نانوپوشش دو لایه ی نقره – هیدروکسی آپاتیت را به ایمپلنتهای پزشکی ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم، برای کمک به غلبه بر این خطرات افزوده ایم.
منبع و سایت خبر:
- Besinis, S. D. Hadi, H. R. Le, C. Tredwin, R. D. Handy. Antibacterial activity and biofilm inhibition by surface modified titanium alloy medical implants following application of silver, titanium dioxide and hydroxyapatite nanocoatings. Nanotoxicology, 2017; 1 DOI: 10.1080/17435390.2017.1299890
www.sciencedaily.com/releases/2017/03/170324104836.htm