Home / خبرهای تخصصی پریودونتولوژی و ایمپلنتولوژی / مطالعه ی کوهورت پویای آینده نگر بر روی عدم موفقیت زودهنگام ایمپلنت و بازسازی فیزیولوژیکی استخوان مارجینال با استفاده از ایمپلنتهای (bone level ( سطح سندبلاست و اسید اچ با اتصال مخروطی مورس ۱۱ ° در عرض یک سال پس از بارگذاری

مطالعه ی کوهورت پویای آینده نگر بر روی عدم موفقیت زودهنگام ایمپلنت و بازسازی فیزیولوژیکی استخوان مارجینال با استفاده از ایمپلنتهای (bone level ( سطح سندبلاست و اسید اچ با اتصال مخروطی مورس ۱۱ ° در عرض یک سال پس از بارگذاری

 ۱۱ آوریل ۲۰۱۷- هدف از این مطالعه بررسی میزان بقا و موفقیت ایمپلنت و همچنین بازسازی فیزیولوژیکی استخوان مارجینال با استفاده از ایمپلنتهای Osstem بود.

Open cohort prospective studyرادیوگرافی پری آپیکال که یک سال پس از تحویل ترمیم نهایی گرفته شده است.

مواد و روش ها
این تحقیق به عنوان یک مطالعه آینده نگر کوهورت پویا، با شرکت بیماران بی دندان کامل و یا پارشیل که حداقل یک ایمپلنت با سطح سندبلاست شده و اسید اچ را با اتصال ۱۱ درجه ای مخروطی مورس دریافت کردند، انجام گردید. بررسی نتایج شامل میزان موفقیت ایمپلنت و پروتز، عوارض، تغییرات سطح استخوان مارجینال ، نیروی پیچشی نهایی (insertion torque )، شاخص ثبات ایمپلنت(implant stability quotient )، تراکم استخوان و بیوتیپ بافت نرم بود.

یافته ها
در مجموع ۲۴۳ ایمپلنت دندانی برای ۹۰ بیمار قرار داده شد و برای یک دوره حداقل یک ساله پس از بارگذاری پیگیری گردید (متوسط ۲٫۵ ± ۱۷٫۶ ماه؛ طیفی از ۱۲ تا ۲۴ ماه) . پنج ایمپلنت در پنج بیمار با عدم موفقیت روبرو گردید، نرخ تجمعی بقا ایمپلنت برابر با ۹۷٫۹٪ بود. نیروی پیچشی نهایی <35 N cm  به عنوان یک عامل خطر برای شکست ایمپلنت (p = 0.0068) بود.  هیچ یک از پروتزها دچار عدم موفقیت قطعی نشدند و نرخ تجمعی بقا پروتزها برابر با  ۱۰۰٪ بود. چهار بیمار هر یک، عوارض فنی را تجربه کردند و در نتیجه نرخ تجمعی موفقیت پروتز به ۹۷٫۲٪ رسید. میانگین تجمعی تحلیل استخوان مارجینال بین جایگذاری ایمپلنت و یک سال پس از بارگذاری ۰٫۳۷ ± ۰٫۲۵ میلی متر (۹۵% CI: 0.26–۰٫۳۰) بود. مقایسه ی میزان تحلیل استخوان مارجینال و عوامل خطر مورد بررسی، نشان داد که میزان تحلیل استخوان مارجینال از نظر آماری برای افراد سیگاری، افرادی با بیوتیپ لثه ی نازک و بازسازی استخوان هدایت شده، بیشتر است(P <0.05).

نتیجه گیری
میزان شکست پایین ایمپلنت و ریمدلینگ فیزیولوژیکی استخوان مارجینال ( marginal bone remodeling) با مقدار۰٫۳۷ میلی متر در عرض یک سال پس از بارگذاری را می توان با استفاده از ایمپلنت TSIII Osstem انتظار داشت.

مقاله ی کامل در  شماره ی ۱/۲۰۱۷ از مجله  ی Oral Science and Rehabilitation منتشر شد. برای دسترسی رایگان به این مقاله به آدرس www.dtscience.com  مراجعه کنید

منبع:

http://www.dental-tribune.com/articles/specialities/implantology/34069_open-cohort_prospective_study_on_early_implant_failure_and_physiological_marginal_remodeling_expected_using_sandblasted_and_acid-etched_bone_level_implants_featuring_an_11_morse_taper_connection_within_one_year_after_loading.html