Breaking News

داربست مورد نیاز برای بازسازی پریودنتال با پروتئینهای مشتق شده از ماتریکس مینای دندان

چکیده
پریودونتیت پیوستگی طبیعی لثه به دندان ها را تحت تاثیر قرار می دهد و عفونت و یا التهاب مرتبط با پریودنتیت ممکن است بر روی بافت های اطراف ایمپلنت تاثیر گذارد. پروتئین مشتق از ماتریکس مینا (EMD) ، فعال کننده ساخت سمنتوم، لیگامان پریودنتال و استخوان در مرحله تکامل فولیکول دندانی است. بررسیهای هیستولوژیک نشان داده اند که کاربرد EMD موجب افزایش تشکیل سمان بدون سلول می گردد. سمان بدون سلول با الیاف خارجی، به خوبی با عاج زیرین اتصال پیدا می کند. به نظر می رسد که EMD  برای سلول ها به عنوان ماتریکس عمل می کند و موجب فراهم شدن محیطی مناسب برای تکثیر و تمایز سلولها جهت بازسازی بافت می گردد.

EMD برای تحریک بازسازی بافت آسیب دیده در ضایعات داخل استخوانی گسترده به عنوان بخشی از یک ماتریکس با مواد گرافت استخوان، بکار می رود. به عنوان اولین قدم از روند افزایش تکثیر سلولی و تشکیل لیگامان، ما نشان دادیم که رسوب پروتئین EMD به شدت به خصوصیات فیزیکی و شیمیایی گرافتهای استخوانی مورد استفاده در این مخلوط بستگی دارد. برای تضمین بهترین خود تنظیمی با کمک این پروتئین،pH  فرمولاسیون اولیه ی EMD باید بین 3.9 و 4.2 تنظیم شود تا تغییر PH ایجاد شده توسط گرافت استخوان را جبران کند. علاوه بر این، تعامل بین دو جزء باعث رسوبات مختلفی از نظر شکل و اندازه می شود که بطور متفاوتی گرافتها را می پوشاند. این نتیجه ممکن است بطور بالقوه پیامدهای بالینی برای اتصال سلولی و گسترش لیگامان پریودنتال داشته باشد که در آزمایشات in vitro و in vivo   باید بیشتر بررسی گردد.

منبع و سایت خبر:

Colloids Surf B Biointerfaces. 2017 Aug 1;156:221-226. doi: 10.1016/j.colsurfb.2017.05.013. Epub 2017 May 9

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28531879