Breaking News

باکتری های پریودنتال ممکن است سبب آغاز آلزایمر شوند

4 اکتبر 2018- بر طبق یک مطالعه ی جدید توسط محققان دانشگاه ایلینوی در شیکاگو، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض باکتری های بیماری پریودنتال، باعث التهاب و دژنراسیون نورون های مغزی در موش می شود که بسیار شبیه به تاثیر بیماری آلزایمر بر مغز انسان است. محققان معتقدند بیماری پریودنتال ممکن است آغازگر آلزایمر باشد.
یافته های این تحقیق که در PLOS ONE منتشر شده است، نشان می دهد که بیماری پریودنتال که یک عفونت رایج اما قابل پیشگیری است، ممکن است آغازگر آلزایمر باشد که در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.
دکتر Keiko Watanabe، استاد پریودنتیکس در کالج دندانپزشکی UIC و نویسنده ی مسئول در این مطالعه گفت: مطالعات دیگر ارتباط نزدیکی را بین پریودنتیت و اختلالات شناختی نشان داده اند، اما این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد قرار گرفتن در معرض باکتری های پریودنتال سبب تشکیل پلاک های پیری یا senile plaques می شود که سرعت توسعه ی نوروپاتولوژی آلزایمر را افزایش می دهد.
دکتر Watanabe گفت: ما از دیدن این نتایج بسیار متعجب شدیم زیرا ما انتظار نداشتیم که پاتوژن پریودنتال تا این اندازه بر مغز تاثیر گذارد یا اثرات آن کاملا مشابه با بیماری آلزایمر باشد.
برای مطالعه ی تاثیر باکتری های پریودنتال بر سلامت مغز، دکتر Watanabe و دکتر Vladimir Ilievski ، استادیار تحقیقاتی در UIC و همکارانشان، پریودنتیت مزمن را که مشخصه ی آن آسیب به بافت نرم و تحلیل استخوان در حفره دهان است، در 10 موش نوع وحشی ایجاد کردند و ده موش دیگر را بعنوان گروه کنترل بدون بیماری پریودنتال در نظر گرفتند. محققان پس از 22 هفته قرار دادن مکرر باکتری ها در دهان موشهای گروه آزمایش، بافت مغزی موش ها را بررسی و سلامت مغز هر دو گروه را با هم مقایسه کردند.
محققان دریافتند در مغز موشهایی که در طولانی مدت در معرض این باکتریها قرار گرفته بودند، مقادیر بالاتری از آمیلوئید بتا انباشته شده است- پلاکهای پیری که در بافت مغزی بیماران آلزایمر به میزان قابل توجهی افزایش می یابد-، در گروه آزمایش، همچنین التهاب مغزی بیشتر و تعداد نورون های دژنره نشده ی کمتری وجود داشت.
این یافته ها با تجزیه و تحلیل پروتئین بتا آمیلوئید و تجزیه و تحلیلRNA  بیشتر حمایت گردید، این بررسی ها نشان داد که بیان ژن های مرتبط با التهاب و دژنراسیون در گروهی که در معرض باکتریهای پریودنتال قرار گرفته بودند، بیشتر است. همچنین DNA باكتری های پریودنتال در بافت مغزی موش های گروه آزمایش شناسایی شد و نوعی پروتئین باكتریایی درون نورون های موشها کشف گردید.
دکتر Watanabe گفت: اطلاعات ما نه تنها بیانگر حرکت باکتری ها از دهان به مغز است، بلکه نشان می دهد که این عفونت مزمن منجر به اثرات عصبی مشابه با اثرات آلزایمر بر مغز می شود.
محققان می گویند: این یافته ها بسیار مهم هستند زیرا حاصل مطالعه ی موشهای وحشی می باشند؛ در اکثر سیستم های مدل برای بررسی آلزایمر، از موش های ترانس ژنیک استفاده می شود که با دستکاری ژنتیکی تغییراتی در آنها داده شده است که ژن های مرتبط با پلاک پیری در آنها قوی تر بیان شوند تا موشها به آلزایمر مبتلا شوند. استفاده از یک مدل موش وحشی، قدرت مطالعه ی ما را افزایش داد، زیرا این موش ها مستعد ابتلا به آلزایمر نبودند و یافته های ما نشان داد که باکتری های پریودنتال می توانند بیماری آلزایمر را در آنها آغاز کنند.
محققان می گویند که فهم علیت و عوامل خطر توسعه آلزایمر برای ابداع یک درمان موثر برای این بیماری بسیار مهم است، به ویژه هنگامی که پلاکهای بتا آمیلوئید بصورت پراکنده تشکیل شده و یا بیماری در سنین بالا ایجاد شود که بیش از 95 درصد موارد را تشکیل می دهد که علل و مکانیزم های آن بسیار ناشناخته است.
دکتر Watanabe گفت: در حالی که این یافته ها برای جامعه علمی قابل توجه است، به همه ی افراد این پیام را می دهد که بهداشت دهان یک عامل مهم در پیش بینی ابتلا به بیماری، از جمله بیماری هایی است که در خارج از دهان اتفاق می افتند. مردم می توانند با مراقبت جدی از سلامت دهان و دندان خود، به حفظ سلامت کلی خود کمک کنند.

منبع و سایت خبر:

PLOS ONE, 2018; 13 (10): e0204941 DOI: 10.1371/journal.pone.0204941

www.sciencedaily.com/releases/2018/10/181004100009.htm