پریوایمپلنت لیزر دکتر فرحناز فرخی نیا
۱۱ آوریل ۲۰۱۹ – آیا درمان غیر جراحی پریودنتال بر روی بیمارانی با عمق پاکت پریودنتال ۵ میلیمتر یا بیشتر موفقیت آمیز است؟ یک مطالعه ی گذشته نگر با بررسی نتایج درمان بیش از ۱۱۰۰ بیمار در یک کلینیک، به این سوال پاسخ داد.
محققان در سوم آوریل ۲۰۱۹ در مجله ی International Journal of Dental Hygiene، اعلام کردند که درمان غیر جراحی شامل آموزشهای بهداشت دهان و دندان، جرم گیری و تسطیح ریشه و غیرو تنها در کاهش عمق پاکتهای پریودنتال تا حدود ۵ میلی متر یا کمتر، در میان حدود یک سوم از بیماران موفقیت آمیز بوده است.
نویسندگان به رهبری دکتر Weijden از درمانگاه پریودنتولوژی Utrecht در هلند نوشتند: در درمان غیرجراحی فعال پریودنتال بر روی بیماران مبتلا به پریودنتیت بزرگسالان، حدود یک سوم موارد به نقطه ی هدف پایانی یعنی” عمق پاکت پریودنتال کمتر از ۵ میلی متر” دست می یابند.
عمق پاکت
هدف از درمان پریودنتال حفظ، بهبود و بقای دندان های طبیعی فرد است. در این مطالعه ی گذشته نگر، نتایج درمان پریودنتال غیر جراحی فعال در یک کلینیک اختصاصی پریودنتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفت. هدف محققان بررسی نتایج این نوع درمان بر روی بیماران مبتلا به پریودنتیت بزرگسالان مراجعه کننده به یک درمانگاه پریودنتولوژی بود.
بیش از ۱۱۸۰ بیمار مبتلا به پریودنتیت بزرگسالان، تحت درمان غیر جراحی در این درمانگاه قرار گرفتند. این درمان فعال شامل آموزش حرفه ای بهداشت دهان و دندان، جرم گیری و تسطیح ریشه ، پالیش نواحی بالای لثه( supragingival polishing ) و درمان با داروهای ضد میکروبی انتخابی سیستمیک بود.
نمودار پریودنتال کامل دهان در این ارزیابی برای هر بیمار تکمیل شد. پس از تعیین نوبت ویزیت، فاز فعال درمان پریودنتال غیر جراحی آغاز شد. بهداشت کاران دهان و دندان مسئول دبریدمان دندان ها و آموزشهای بهداشتی دهان و دندان بودند. برای تمام بیماران دو تا پنج جلسه ی یک ساعته جرم گیری کامل ساب و سوپرا ژینژیوال و تسطیح ریشه ی تمام دندان ها انجام گردید. ارزیابی نهایی کمتر از سه ماه پس از ارزیابی اولیه انجام شد و اندازه گیری های نهایی صورت گرفت.
محققان موفقیت یک درمان غیرجراحی پریودنتال را به کاهش عمق پاکت پریودنتال، به ۵ میلی متر و یا کمتر اطلاق کردند. آنها عوامل مرتبط با بیمار، از جمله کشیدن سیگار و شدت پریودنتیت در ابتدا، و عوامل مرتبط با سایت، مانند نوع دندان، درگیری فورکا و درمان اندودنتیک، را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. در ارزیابی اولیه، محققان بیش از ۶۶۰ دندان با عمق پاکت اولیه ی حدود ۹ میلیمتر را شناسایی کردند.
به طور کلی، ۳۹٪ از بیماران به هدف “درمان موفق” یعنی کاهش عمق پاکت پریودنتال به ۵ میلی متر یا کمتر رسیدند. محققان گفتند که بنظر می رسد موفقیت درمان به نوع دندان وابسته است:
- میزان موفقیت این نوع درمان برای دندانهای تک ریشه ای جلویی ۸۵٪ بود
- برای دندانهای پره مولر میزان موفقیت ۷۸٪ بود
- برای دندان های مولر میزان موفقیت ۴۷٪ بود
همچنین، مصرف سیگار بطور منفی بر نتایج درمان موفق (p < 0.001) تاثیر گذاشته بود.
اطلاعات پایه
نویسندگان تعدادی از محدودیت های این مطالعه را ذکر کردند، که اولین آنها تجزیه و تحلیل گذشته نگر بود. آنها همچنین گزارش دادند که عمق پاکت اولیه در پایگاه داده ها وارد نشده است، که می توانست برای اندازه گیری دقیق تر نتایج درمان مهم باشد. با این حال، آنها اشاره کردند که همه بیماران شرکت کننده در این مطالعه به کلینیک ارجاع شده بودند؛ زیرا دندانپزشکان عمومی آنها قادر به درمان موثر بیماری پریودنتال آنها نبودند. علاوه بر این، شمار افراد سیگاری در اطلاعات گنجانده نشده بود.
به گفته نویسندگان با این وجود، این مطالعه یکی از بزرگترین مطالعات پریودنتال بود که بر روی بیماران یک کلینیک انجام شده است. بر اساس این نتایج، دکترWeijden و همکارانش نتیجه گیری نمودند که میزان موفقیت پس از درمان پریودنتال غیر جراحی فعال در بیماران مبتلا به پریودنتیت بزرگسالان محدود است و متخصصین مراقبت های دندانپزشکی باید این موضوع را در هنگام پیش بینی پروگنوز دندان ها و بویژه پروگنوز دندان های مولر در نظر بگیرند.
منبع:
https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=hyg&pag=dis&ItemID=324416