Breaking News

کدام نوع از آباتمنت ها برای روکشهای پشتیبانی شده با ایمپلنت بهترین هستند؟

3 مه 2019 – آلومینیوم، تیتانیوم، زیرکونیم یا طلا: کدام یک بهترین برای آباتمنهای روکش های منفرد حمایت شونده با ایمپلنت هستند؟ برای پاسخ به این سوال، محققان، در تحقیقات قبلی، میزان بقا و نتایج هر یک از این آباتمنتها را در تحلیل استخوان های مارجینال و تغییر رنگ بافت نرم اطراف ایمپلنت، بررسی کردند.

آنها پایگاه های داده های مختلف را جستجو کرده و در مجموع 23 آزمایش تصادفی کنترل شده، کارآزمایی های بالینی کنترل شده و مطالعات کوهورت را برای این متاآنالیز انتخاب کردند. در حالی که بسیاری از یافته ها در میان این آباتمنتها مشابه بود، اما آباتمنت های تیتانیومی بهترین نرخ بقا، آباتمنتهای آلومینیومی پایین ترین میزان تحلیل استخوان مارجینال و آباتمنت های زیرکونیمی کمترین تغییر رنگ بافت اطراف ایمپلنت (Journal of Dentistry، 12 آوریل ، 2019) را داشتند.

نویسندگان مقاله به رهبری دکتر Menglong Hu  ، پرستودنتیست دانشگاه سیچوان در چنگدو، چین اظهار داشتند که بر اساس نتایج متاآنالیز شبکه ای ما، زیرکونیم ممکن است با توجه به کارایی بالینی آن برای روکشهای منفرد حمایت شده با ایمپلنت، به عنوان ماده ی توصیه شده برای این آباتمنت ها در نظر گرفته شود.

به گفته ی نویسندگان، آباتمنت بعنوان ساختاری که بین ایمپلنت و پروتز قرار می گیرد، حمایت از پروتز و حفظ پروتز را بعهده داشته و از تغییر موقعیت و چرخش پروتز جلوگیری می کند، اما همچنین می تواند بر روی بافت نرم و سخت اطراف آن تاثیر گذارد. آباتمنتها اکثرا از سرامیک یا فلز ساخته می شوند، آباتمنتهای سرامیکی دارای انتقال نور بهتری هستند و رنگ های طبیعی دندان را تقلید می کنند درحالیکه آباتمنتهای فلزی اگرچه قویتر هستند اما در بعضی موارد سبب تغییر رنگ مخاط در اطراف ایمپلنت شده و بر زیبایی تاثیر می گذارند.

نویسندگان گزارش دادند که بررسی های سیستماتیک و متاآنالیزهای قبلی در مورد نرخ بقای انواع آباتمنت و عوارض آنها در روکش های تک واحدی پشتیبانی شده با ایمپلنت، دارای محدودیتهایی هستند از جمله این که به مقایسه مواد متفاوت آباتمنت ها بطور همزمان نپرداخته و شامل تمام اثرات عوارض فنی، بیولوژیکی و زیبایی شناسی آنها نمی باشند.

آنها متاآنالیز شبکه ی فعلی را برای مقایسه ی اثرات مواد آباتمنت های دندانی متفاوت در هنگام استفاده برای روکش های تک واحدی حمایت شده با ایمپلنت بر روی بقای آباتمنت، تحلیل استخوان مارجینال و تغییر رنگ بافت نرم اطراف ایمپلنت انجام دادند تا توصیه های بالینی را برای مواد آباتمنت ارائه دهند. متا آنالیز شبکه اجازه می دهد تا دانشمندان بتوانند مقایسه های چندگانه ای را انجام دهند.

در نهایت، محققان 23 مقاله را برای مقایسه ی آباتمنتهای ساخته شده از تیتانیوم، زیرکونیوم، طلا یا آلومینیوم در تحلیل خود وارد کردند. چهارده مطالعه انجام شده از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی و 9 مورد کارآزمایی بالینی یا مطالعات کوهورت آینده نگر و یا گذشته نگر بودند.

در چهارده مطالعه، تفاوت های بین تیتانیوم و زیرکونیوم بررسی شده بود؛ در شش مطالعه تفاوتهای میان تیتانیم، زیرکونیم و طلا؛ در دو مطالعه تفاوتهای تیتانیم و آلومینیوم؛ و در یک مطالعه تفاوت بین زیرکونیم و آلومینیوم بررسی شده بود.

محققان داده های مرتبط با عوامل: مدت دوره پیگیری نهایی، مداخله، مقایسه میان مواد آباتمنت، میزان بقای آباتمنت و عوارض را از این مطالعات استخراج کردند.

متا آنالیز آنها نشان داد تفاوت معنی داری بین مواد آباتمنت از نظر نرخ بقا وجود نداشت، به جز اینکه نرخ بقای آباتمنتهای آلومینیومی به طور معنی داری کمتر از آباتمنتهای تیتانیومی بود (p <0.05) . محققان دریافتند که آباتمنتهای تیتانیومی دارای بالاترین احتمال (97.9درصد) نرخ بقا هستند، بعد از آن آباتمنتهای زیرکونیومی (39.4 درصد) و سپس آباتمنتهای آلومینیومی (12.7 درصد) قرار دارند.

آنها گزارش کردند که تحلیل استخوان مارجینال برای آباتمنتهای زیرکونیمی به طور معنی داری کمتر از آباتمنتهای تیتانیومی است(p < 0.05) ،  اما تحلیل استخوان مارجینال برای آباتمنتهای ساخته شده از طلا نسبت به آباتمنتهای زیرکونیمی به میزان قابل توجهی بالاتر است (p < 0.05) . به احتمال زیاد آباتمنتهای آلومینیومی بهترین انتخاب برای کاهش تحلیل استخوان مارجینال (81.4 درصد)، پس از آن زیرکونیم (79.3٪)، تیتانیوم (34.9٪) و طلا (4.4٪) قرار دارند.

اختلاف معنی داری بین مواد آباتمنت در تغییر رنگ بافت نرم اطراف ایمپلنت وجود ندارد. آباتمنتهای زیرکونیومی بهترین ماده برای جلوگیری از تغییر رنگ بافت نرم اطراف ایمپلنت (84.8 درصد)، پس از آن طلا (55.6 درصد) و تیتانیوم (6.9 درصد) قرار دارند.

هیچ تفاوتی وجود ندارد

نویسندگان چندین محدودیت را در تجزیه و تحلیل خود ذکر کردند:

  • زمان پیگیری در مطالعات انتخاب شده، متنوع بود.
  • محل کاشت ایمپلنت ها در همه ی مطالعات ذکر نشده بود.
  • تمام مطالعات به صورت تصادفی کنترل دار نبودند.
  • در بعضی مطالعات اندازه ی نمونه ها کوچک بودند.
  • اثرات نگهداری منظم و حفظ بهداشت دهان و دندان بر نتایج بالینی در برخی مطالعات گنجانده نشده بود.

آنها نتیجه گیری نمودند که دندانپزشکان در هنگام تصمیم به استفاده از آباتمنتهای ساخته شده از مواد مختلف، باید آباتمنتی را انتخاب کنند که بهترین درمان برای بیمارشان باشد.

نویسندگان اظهار داشتند که بر اساس این متاآنالیز شبکه، آباتمنتهای تیتانیومی نرخ بقای مشابهی با آباتمنتهای زیرکونیومی دارند اما بهتر از آباتمنتهای آلومینیومی هستند. علاوه بر این، آباتمنتهای زیرکونیومی از لحاظ حفظ استخوان مارجینال بهتر از آباتمنتهای ساخته شده از طلا و تیتانیوم هستند. با این وجود آباتمنتهای ساخته شده از طلا، تیتانیوم و زیرکونیوم از نظر تغییر رنگ بافت نرم اطراف ایمپلنت تفاوتی نداشتند.

منبع:

https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=rst&pag=dis&ItemID=324485