Home / خبرها / محل تولد، سن و وضعیت تأهل پیش بینی کننده ی پوسیدگی هستند

محل تولد، سن و وضعیت تأهل پیش بینی کننده ی پوسیدگی هستند

۳۰ اوت ۲۰۱۹ – طبق مطالعه ی جدیدی که در تاریخ ۲۷ اوت در BMC Oral Health منتشر شده است، سن، کشور تولد و وضعیت تاهل اعضای خانواده، نسبت به میزان تحصیلات پیش بینی کننده های بهتری برای شیوع پوسیدگی دندان، سیلانت ها و رستوریشنها در کودکان هستند.

 هدف از اين مطالعه پیش بینی میزان سيلانت دندان، رستوریشنها و پوسيدگی دندان در كودكان ۵ تا ۱۹ ساله، با کمک سن، محل تولد و وضعيت تأهل اعضای خانواده، و مقایسه ی نتایج آن با پیش بینی بر اساس درآمد و تحصیلات بود.

در این تحقیق از داده های بهداشت دهان و دندان استخراج شده از نظرسنجی ملی بهداشت و تغذیه[۱] (NHANES) از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ استفاده شد. این تحقیق شامل ۹،۱۵۰ کودک در سنین ۵ تا ۱۹ سال و تقریباً ۳۱۰۰۰ خانوار بود. خانوارها به عنوان افرادی تعریف می شدند که خانه هایی را اجاره کرده یا صاحب خانه بودند و سن آنها نیز از ۱۸ سال بزرگتر بود.

براساس یافته های این مطالعه، میزان کودکان دارای سیلانت دندان، رستوریشن ها و پوسیدگی ها به ترتیب ۳۱٫۳٪ ، ۴۳٪ و ۱۵٫۸٪ بود.

پس از تعدیل برای عواملی مانند بیمه درمانی، شهروندی، اندازه خانواده و سن فرزندان، نتایج نشان داد که کودکان خانواده هایی که هرگز ازدواج نکرده اند، بالاترین شانس پوسیدگی را داشتند. کودکان خانواده های تحصیل کرده ی دانشگاهی، کمترین احتمال پوسیدگی را داشتند.

علاوه بر این، شانس کودکان دارای پوسیدگی در خانوارهایی که سرپرست آنها زنان بودند، اندکی افزایش داشت. کودکان خانوارهایی با سرپرست زن همچنین شانس بیشتری برای داشتن سیلانت و رستوریشن داشتند.

دکتر ویکتور آلوس رولان، نویسنده ی این مطالعه، از بخش بهداشت دهان و دندان جامعه در دانشکده ی دندانپزشکی پن در دانشگاه پنسیلوانیا در فیلادلفیا اشاره کرد که زنان غالبا اطلاعات و دانش بیشتری در مورد سلامت دهان و دندان دارند، درنتیجه از ارزش اقدامات پیشگیرانه مانند سیلانت ها درک بهتری دارند.

این یافته ها همچنین نشان داد که در بین کودکان خانواده های دارای تحصیلات دانشگاهی، سیلانتها شیوع بیشتری دارند. با این حال، کودکان والدینی که در سنین ۳۹ تا ۴۹ سالگی بودند، نسبت به خانواده های دارای همسرانی با تحصیلات دانشگاهی، شانس بیشتری برای داشتن سیلانت داشتند.

زادگاه کودک شانس کودک در داشتن رستوریشن یا ترمیم دندان را افزایش می داد. برای کودکانی که در مکزیک متولد شده بودند احتمالا بیشتری وجود داشت که حداقل یک دندان ترمیم شده داشته باشند. این یافته ها با تحقیقات دیگر مطابقت دارد که نشان می دهند نابرابریهایی در شیوع پوسیدگی و سیلانتها در کودکان مکزیکی آمریکایی و سیاه پوست یا آفریقایی آمریکایی وجود دارد.

دکتر رولان خاطر نشان کرد که این یافته ها می تواند برای درک بهتر نابرابری ها در بهداشت دهان و دندان کودکان مورد استفاده قرار گیرد و این خصوصیات می تواند برای شناسایی خانواده هایی با کودکانی که در معرض خطر پوسیدگی قرار دارند، یا از خدمات دندانپزشکی پیشگیرانه برخوردار نیستند، استفاده شود.

دکتر رولان نوشت: دسترسی مناسب، مدیریت موردی و مداخلات آموزشی به بیماران می تواند به خانواده ها و ارائه دهندگان کمک کند تا روی استراتژی هایی برای بهبود سلامت دهان کودکان کار کنند.

منبع:

https://www.drbicuspid.com/index.aspx?sec=sup&sub=rst&pag=dis&ItemID=324998

 

[۱] یک برنامه تحقیقاتی پیمایشی که توسط مرکز ملی آمار بهداشت (NCHS) برای ارزیابی وضعیت سلامتی و تغذیه ی بزرگسالان و کودکان در ایالات متحده و پیگیری تغییرات به مرور زمان انجام می شود.