پریوایمپلنت لیزر دکتر فرحناز فرخی نیا
در این متاآنالیز دانشمندان به ارزیابی تاثیر کاشت فوری ایمپلنت در سایت های آلوده در مقابل سایتهای غیر آلوده بر خطر عدم موفقیت ایمپلنت و تحلیل استخوان مارجینال پرداختند.
در این متا آنالیز مطالعات مربوطه با جستجوی مقالات، از فوریه ۲۰۱۵ و با مرور فهرست منابع مقالات، مشخص گردید. هنگامی که یک مداخله منجر به نتایج دوگانه می شود، نتایج به عنوان نسبت خطر بیان می شود، در حالی که نتایج مستمر به عنوان اختلافات متوسط به میلی متر بیان می گردد؛ هر یک دارای فاصله اطمینان ۹۵٪ بودند. تخمین های ویژه ی هر مطالعه با استفاده از مدلهای اثرات ثابت یا fixed-effects models ترکیب شدند.
در مجموع ۱۷۴۳ مقاله در این فرآیند جستجو شناسایی شد که هفت مورد از آنها در نهایت در متا آنالیزشرکت داده شد، که در مجموع شامل ۱۵۸۶ مورد کاشت ایمپلنت و ۲۵ مورد عدم موفقیت بود.
در مقایسه با درج فوری ایمپلنت به یک سایت غیرآلوده، درج ایمپلنت به یک سایت آلوده با افزایش ۱۱۶درصدی خطر عدم موفقیت ایمپلنت همراه است، که از نظر آماری معنی دار اما در مرز است(نسبت خطر = ۲٫۱۶، ۹۵٪ فاصله ی اطمینان: ۰٫۹۷، ۴٫۸۰، P = 0.058؛ ناهمگنی: ۰٫۰٪ = I2 ،
heterogeneity = 0.997 )
با توجه به تحلیل استخوان مارجینال، تفاوت آماری معنی داری بین کاشت ایمپلنت در سایتهای آلوده در مقابل سایت های غیر آلوده مشاهده می شود (متوسط تفاوت = ۰٫۰۴-، ۹۵٪ فاصله ی اطمینان: ۰٫۰۹-، ۰٫۰۲، =P 0.173 ، عدم تجانس: I2= 0.0 درصد ، heterogeneity = 0.765 ).
این متاآنالیز نشان می دهد که کاشت یک ایمپلنت دندانی در سایت آلوده ممکن است خطر عدم موفقیت ایمپلنت را افزایش دهد. با توجه به وجود عوامل مخدوش کننده ی کنترل نشده در مطالعاتی که مورد بررسی قرار گرفته اند، نتایج این متا آنالیز باید با احتیاط تفسیر شود.
منابع:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/26667097
Clin Oral Implants Res. 2015 Dec 15. doi: 10.1111/clr.12739