Breaking News

فناوری نانو ممکن است ادغام بافت نرم را با ایمپلنت های دندانی بهبود بخشد

3 ژوئیه ، 2020 – بریزبن، استرالیا: اطمینان از تشکیل یک سیل  محکم توسط بافت نرم در سطح آباتمنت ایمپلنت دندانی برای محافظت از بافت زیرین در برابر محیط دهان که مملو از میکروبهای گوناگون است، بسیار مهم می باشد. در سالهای اخیر، از فناوری نانو به طور فزاینده ای در دندانپزشکی استفاده شده است. اکنون محققان دانشگاه کوئینزلند، منافذ نانویی (TNPs) را بر روی سطح تیتانیوم اعمال کرده اند. هدف از این تحقیق اصلاح ایمپلنت های دندانی با منافذی در ابعاد نانو به منظور تقویت ادغام بافت نرم و ترمیم زخم بود.

دکتر Gulati ، از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کوئینزلند، گفت: اتصال ضعیف بین ایمپلنت و بافت اطراف آن یکی از دلایل اصلی نارسایی ایمپلنت دندان است. اگر سیل بین ایمپلنت و بافت لثه اطراف آن بخوبی انجام نشود، باکتری ها می توانند وارد ایمپلنت شده و باعث عفونت شوند.

تیم تحقیق به عنوان راه حلی برای این مشکل، منافذ نانویی را – سوراخ هایی به قطر 40 تا 80 نانومتر- بر روی کل سطح آباتمنت ایمپلنت دندان ایجاد کردند. محققان با استفاده از آنودیزاسیون الکتروشیمیایی، بطور مکانیکیTNP هایی قوی را روی سطوح تیتانیوم ایجاد نمودند. سپس این نوع از آباتمنت را با آباتمنت های تیتانیومی کنترل که از نظر بالینی با هم مرتبط بودند، مقایسه نمودند. در این مقایسه، محققان شاهد بهبود بقای سلول ها بر روی TNP ها بودند. به گفته ی دکتر Gulati، سلولهای بافت نرم به خوبی به نانو منافذ تیتانیایی متصل شده و منجر به تشکیل سیلینگ بافت نرم می شوند.

دکتر Gulati تأکید کرد: عدم موفقیت ایمپلنتهای دندان، بار اقتصادی و بهداشتی زیادی را برای استرالیا به بار آورده است. وی گفت: نرخ عدم موفقیت ایمپلنت های دندانی به طور کلی 5٪ تا 10٪ است و برای افراد سیگاری می تواند تا 20٪ افزایش یابد. در بیماران سالخورده، افراد سیگاری، افرادی با بهداشت ضعیف دهان و دندان، و افرادی که به بیماریهای پیشرونده مانند دیابت و پوکی استخوان مبتلا هستند، شایع است. بنابراین، عدم موفقیت ایمپلنت های دندانی بار مالی را برای بیماران بیشتر می کند زیرا هزینه های اضافی بیشتری علاوه بر هزینه ی اولیه ی جراحی ایمپلنت را باید بپردازند.

دکتر Gulati با اظهار امیدواری در مورد شروع آزمایشات انسانی با این نوع آباتمنت از سال آینده، گفت: ما پروتکل ها و روش های درمانی را بهینه کرده ایم، و اکنون آماده هستیم تا تحقیقات را به واقعیت تبدیل کنیم. ما در حال حاضر به دنبال بودجه برای خریداری تجهیزات اضافی و استخدام کارمندان مورد نیاز هستیم تا بتوانیم این نتایج را به کاربرد بالینی آن ترجمه کنیم.

این تحقیق با عنوان “سطوح تیتانیومی انایزوتروپیک آنودایزد جهت هدایت بهتر فیبربلاستهای لثه” در شماره ژوئیه سال 2020 مجله ی Materials Science and Engineering: C  منتشر گردید.

منبع:

https://www.dental-tribune.com/news/nanotechnology-may-improve-soft-tissue-integration-of-dental-implants/