Breaking News

سوالات اختصاصی

سوال : آیا بیماریهای لثه با بیماریهای قلبی-عروقی ارتباط دارند؟heart and periodontite

جواب: تحقیقات نشان داده است بیماریهای پریودنتال خطرابتلا به بیماریهای قلبی عروقی را افزایش می دهد. بیماری پریودنتال و بیماریهای قلبی-عروقی هر دو از جمله بیماریهای مزمن هستند. آترواسکلروز یا سخت شدن رگها، بدلیل رسوب چربی، کلسترول و سایر مواد در دیواره ی شریان ها ایجاد می شود. تجمع این مواد پلاکهایی را در شریانها بوجود می آورد که می توانند از دیواره جدا شده و باعث ایجاد لخته و بروز مشکلات قلبی عروقی شود.

در سپتامبر2015 دانشمندان سوئدی اعلام کردند مکانیزم ارتباط بیماری التهابی لثه و بیماریهای قلبی عروقی را کشف کرده اند. این ارتباط به دلیل عملکرد باکتری پرفیروموناس ژنژوالیس، یکی از عوامل مهم بروز التهاب لثه است که سبب بروزعفونت جدی لثه، تخریب بافت نرم اطراف دندان و استخوان حمایت کننده از آن می گردد. این باکتری با ترشح آنزیمهایی بنام gingipains نسبت بین دو پروتئین آنژیوپوئتین درگیر در التهاب را در جهت افزایش التهاب – که تصور می شود نقش مهمی در آترواسکلروز بازی می کند- تغییر می دهد.

مطالعات قبلی نشان داده اند که پ. ژنژیوالیس در پلاک عروق کرونر بیمارانی که دچار حمله قلبی شده اند، یافت می شود و همچنین مطالعات حیوانی نشان داده است که این باکتری باعث تحریک و تسریع آترواسکلروز در آئورت – شریان اصلی قلب به سایر نقاط بدن – و عروق کرونر می شود. بدین ترتیب رعایت بهداشت دهان و دندان یکی از مداخلات پیشگیرانه برای بیماریهای قلبی عروقی می باشد. به همه ی افراد مبتلا به بیماریهای التهابی لثه درمان هرچه سریعتر این بیماری توصیه می گردد. در موارد شدید پریودنتیت(بیماری التهابی لثه)، دندانپزشکان ممکن است آنتی بیوتیکهایی برای مبارزه با عفونت تجویز کنند.

به تازگی تحقیقات نشان داده است عصاره زغال اخته وحشی( قره قاط یا lowbush wild blueberry) می تواند از تشکیل پلاکهای دندانی که منجر به بیماری های لثه میشوند، جلوگیری کند. محققان می گویند: عمل ضد باکتریایی و ضد التهابی دوگانه ی پلی فنل های قره قاط آن را به نامزدی قوی برای چنین درمانی تبدیل نموده است.

 سوال: آیا بین بیماری های پریودنتال و دیابت ارتباطی وجود دارد؟diabetes

جواب: بله، تحقیقات نشان داده است بین بیماری دیابت و بیماری لثه ارتباطی وجود دارد .احتمال بروز مشکلات پریودنتال در افراد مبتلا به دیابت بیشتر از افراد غیردیابتی است که احتمالاٌ به علت مستعد بودن افراد دیابتی به عفونتهای تماسی (contracting infection) است.

در حقیقت بیماری پریودنتال یکی از عوارض اصلی دیابت کنترل نشده است. جالب توجه اینست که ارتباط بین این دو بیماری دو سویه است. همانطور که دیابت شانس ابتلا فرد به بیماری پریودنتال را افزایش می دهد، تحقیقات نشان می دهد رعایت بهداشت لثه بطور موثر دارای تاثیرات مثبتی بر مقدار قند خون است.

 سوال: آیا استفاده از درمانهای آنتی بیوتیک موضعی برای درمان جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه(scaling and root planning) ضروری است؟

جواب: بنابر توصیه ی آکادمی پریودنتولوژی آمریکا، درمان موضعی با آنتی بیوتیک می تواند به عنوان درمان مکمل و کمکی برای جرم گیری و صاف کردن سطح ریشه بکار رود. البته بستگی به وضعیت ویژه و نیاز هر بیمار، باید درباره ی ضرورت استفاده از این نوع درمان به عنوان بخشی از درمان اصلی با دندانپزشکان متخصص مشورت شود.

سوال:علایم شایع و نشانه های بیماری پریودنتال کدامند؟

جواب: بیماری پریودنتال غالباٌ ساکت است و علایم آشکار بخصوص درد تا زمانیکه بیماری به مراحل پیشرفته خود نرسیده است، ظاهر نمی شود. با این حال شما باید نشانه ها و علایم زیر را در دندانها و لثه خود جدی بگیرید، این علایم عبارتند از:

  • قرمزی، تورم یا حساس شدن لثه ها یا دردهای دیگر در دهان
  • تحلیل لثه از سطح دندان بطوریکه دندان نسبت به قبل طویل تر بنظر برسد
  • شل شدن یا افتادن دندان
  • چرک بین لثه ها و دندان
  • زخم های دهانی
  • بوی بد دائمی دهان
  • تغییر نحوه قرار گرفتن دندانها بهنگام گاز زدن مواد غذایی
  • تغییر در جا افتادن دندانهای مصنوعی در دهان

سوال: دهان خندقی‌ یا ژنژیویت زخمی نكروزدهنده یا trench mouth چیست؟trench2

 جواب: دهان‌ خندقی‌ یک نوع عفونت‌ بافتی‌ بین‌ دندان‌ها است که مسری‌ یا سرطانی‌ نیست‌ و در صورت‌ عدم‌ درمان‌، می‌تواند به‌ غدد لنفاوی‌ گردن‌، لوزه‌ها، طناب‌های‌ مغزی‌، نایژه‌ها، مقعد یا مهبل‌ گسترش‌ می یابد. این بیماری می تواند در هر دو جنس مرد و زن‌ و در تمامی‌ سنین‌ بروز کند ولی‌ در جوانان‌  20 تا 40 ساله‌ شایع‌تر است‌. علایم‌ شایع‌ این بیماری عبارتند از: لثه‌ ی دردناك‌، خونریزی‌ از لثه‌ در هنگام‌ فشار دادن‌ آن،‌ ترشح‌ بیش‌ از حد بزاق،‌ نفس‌ بدبو، زخم‌های‌ پوشیده‌ با غشای‌ خاكستری‌ روی‌ لثه‌ها، بلع‌ و تکلم‌ مشكل ‌

ازعلل این‌ بیماری می توان به رشد غیرطبیعی‌ باسیل‌های‌ قارچی ‌شكل‌ و یك نوع‌ اسپیروكت‌ اشاره کرد. اسپیروكتها  ارگانیسم‌های‌ كوچكی‌ هستند كه‌ معمولاً بدون‌ آزار بوده و‌ در گردن و‌ لثه‌ها وجود دارند. عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر ابتلا به این بیماری عبارتند از: استرس، سیگار كشیدن‌، تغذیه‌ نامناسب‌، بیماری‌ كه‌ باعث‌ كاهش‌ مقاومت‌ شده‌ باشد، بهداشت‌ نامناسب‌ دهان، رسوب‌ وجرم‌ دندان‌، پلاك‌ یا باقی ماندن غذا بین‌ دندان‌ها.

پیشگیری از طریق حفظ بهداشت‌ دهان‌ امکان پذیر است. برای‌ مسواك‌ زدن‌ دندان‌ها، هر روز با یك‌ مسواك‌ نرم‌، دندان‌ها را از پلاك‌های‌ چسبنده‌ و آشكار پاك‌ كنید. در هر لحظه‌ یك‌ قسمت‌ از دندان‌ها را مسواك‌ كنید. سپس‌ زبان‌ را مسواك‌ بزنید. یك‌ مسواك‌ نرم‌ نسبت‌ به‌ یك‌ مسواك‌ سفت،‌ آسیب‌ كمتری‌ به‌ دندان‌ها و لثه‌ وارد می‌كند. برای‌ استفاده‌ از نخ‌ دندان، مطابق‌ دستورالعمل‌ مندرج‌ در برچسب‌ بسته‌ ها یا دستورالعمل‌ دندانپزشك‌ خود، از نخ‌ دندان‌ مومی‌ یا غیرمومی‌ استفاده‌ كنید. از یك‌ رژیم‌ غذایی‌ كاملاً متعادل‌ استفاده‌ كنید و سیگار نكشید.

این بیماری معمولاً ظرف‌ 2 هفته‌ درمان‌ می شود. معاینه‌ منظم‌ و مكرر دندان‌ تا ماهی‌ یك‌ بار بعد از درمان ضروری است. ممكن‌ است‌ برای‌ پیراستن‌ لثه‌ ی زبر و عفونی‌ به درمان جراحی‌ نیاز‌ باشد.

تشخیص‌ از طریق معاینه ی‌ لثه‌ و كشت‌ ضایعات‌ صورت می گیرد. ممكن‌ است‌ برداشتن‌ بافت‌ مرده‌ جهت‌ درمان‌ توصیه‌ شود. توصیه می شود بیماران هر دو ساعت‌ دهان‌ خود را به ‌طور متناوب‌ با شوینده‌های‌ زیر بشویند: مخلوط‌ یك‌ قاشق‌ چایخوری‌ نمك‌ در یك‌ لیوان‌ بزرگ‌ آب‌ بسیار گرم،‌ مخلوط‌ پراكسید هیدروژن‌ 2% و آب‌ گرم‌ با مقادیر مساوی.‌ تا بهبودی‌ كامل‌ لثه‌ از هرگونه‌ تحریك‌ لثه‌ خودداری‌ كنید و سیگار نكشید.

از پنی‌سیلین‌ یا یك‌ آنتی‌بیوتیك‌ دیگر برای‌ مقابله‌ با این عفونت استفاده می شود. بیمار می‌تواند از داروهای‌ بدون‌ نیاز به‌ نسخه‌ مانند‌ استامینوفن‌ برای‌ درد خفیف‌ استفاده‌ كند. در 2 روز اول‌ درمان‌ بیمار لازم است که در منزل‌ استراحت‌ كند و سپس‌ فعالیت‌های‌ طبیعی‌ خود را از سر بگیرد.

رژیم‌ غذائی‌: به‌ خاطر حساسیت‌ لثه‌ به‌ لمس‌ ممكن‌ است‌ یك‌ رژیم‌ غذایی‌ مایع‌ به‌ مدت‌ 3-2 روز لازم‌ باشد. بعد از فروكش‌ كردن‌ درد، سبزیجات‌ و میوه‌های‌ تازه‌ به میزان زیاد‌ مصرف گردد. خوردن چاشنی ها‌ یا غذای‌ داغ‌ توصیه نمی شود. هر روز آب ‌میوه‌ و 4 تا 6 لیوان‌ آب‌ میل‌ شود. نوشیدنی‌های‌ گازدار یا الكلی‌ ننوشد.

اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ دهان‌ خندقی‌ را داشته‌ باشید و اگر در طول‌ درمان‌ یك‌ یا چند مورد از موارد زیر رخ‌ دهد:  تب‌، تورم‌ گردن‌ یا صورت‌، بلع‌ مشكل‌، عدم‌ توانایی‌ خوردن غذا  حتما به پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید.

منابع:

http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/trench-mouth/basics/definition/con-20023738

www.perio.org

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *